ناقد بناء
مشرف قسم التعارف
طاقم الإدارة
مشرف
نسوانجي متفاعل
نسوانجي متميز
دكتور نسوانجي
أستاذ نسوانجي
عضو
ناشر قصص
نسوانجي قديم
- إنضم
- 17 ديسمبر 2021
- المشاركات
- 8,828
- مستوى التفاعل
- 2,833
- الإقامة
- بلاد واسعة
- نقاط
- 14,829
- الجنس
- ذكر
- الدولة
- كندا
- توجه جنسي
- أنجذب للإناث
➤السابقة
1
ادم قضّى وقت طويل ف الاداره. قدّم تقارير مفصله عن عملية العشوائيات. استثنى منها كل ما يخص هديه و تفاصيلها حتى لو كان من الاول عارف بقانونية وجودها و طبيعة شغلها. بس فكرة تعرّضها لأى تحقيقات او شُبهات سواء قانونيه او حتى من قِبل اى حد شافها ف فترة العمليه و هي هدهد كانت فكره مرفوضه تماما بالنسباله!
,
, خرج من مكتبه و اخد عربيته و مشى. طول الطريق موبايله مبطلش رن. مش عارف اذا كان بيتجاهله و لا فعلا مش سامع صوته من شروده.
, وقف تحت عماره و ركن عربيته و طلع. عدّى الاول على شقه بخمول و اتخطاها و طلع دورين كمان! وقف قدام شقه و بعد ما كان هيرن الجرس إبتسم بهدوء و خرّج مفتاحه و فتح و دخل على اطراف اصابعه بهمس.
,
, بمجرد ما دخل سمع صوت همهمه بدموع على سجاده يارب احفظه. احفظه منين ما يكون و خليك معاه متسبهوش. ادم ده غلبان اوى
, ابتسم بمرح و هو بيقعد جنبها ع السجاده: اه و **** غلبان اوى يا بطووط
, فاطيمه بصتله بخضه و من غير كلام شدته لحضنها اوى: حبيبى، وحشتنى
, ادم اخد حضن طويل و رفع وشه و باس راسها: انتى وحشتينى اكتر يا ست الكل
, فاطمه مسكت وشه بحب و همست بقلق: فيك ايه يا ضنايا؟
,
, ادم بصّلها و ضيّق عيونه قبل ما يهرب بيهم و يحط راسه على حجرها و يمدد ع الارض قدامها: هيكون فيا ايه يعنى يا بطووط؟ راجع من مهمه مطحون فيها من شهور و واكل اجتماع زى العلقه. هكون عامل ازاى ده انا دماغى هتفرقع.
,
, فاطمه ابتسمت و هي بتتفحص ملامحه: بس شكلك كده مش دماغك اللى داوشاك. مش عقلك لاء
, ادم رفع وشه ف لمحه سريعه بصّلها بنص عين و رجع بوشه: على فكره انا لسه مطلعتش شقتى. مشوفتش رحاب يعنى عشان تقولى قلبك
, فاطمه رفعت حاجبها مع إيديها لفوق بمرح: انت اللى قولت مش انا
, صوت هادى جاه من وراه مبتسم: اااه، حضرة الظابط اللى بيحقق مع الكل هيتعمله تحقيق طارئ.
,
, ادم وقف بسرعه بإحترام و إبتسم و هو بيحضنه بعد ما باس إيده: حبيبى يا عبووود
, عابد إبتسم بحب و ضرب بكفه بخفه على خد ادم: يا اونطجى
, ادم فرك خده بإحراج: و **** حبيبى يا ابو ادم
, ابوه اخده تحت دراعه و ادم باس خده: بتاخد علاجك ف مواعيده و لا لاء؟
, ابوه إبتسم برضا: و **** ما عارف هتلاحق
, ادم باس ايده بسرعه: سيبها على ****
, قعدوا جنب فاطيمه اللى لسه نظراتها القلقه متعلقه بأدم و هو بيحاول يهرب بعينيه لحد ما استسلم.
,
, ادم مد إيده و قرص خدها بدعابه: كورومبو انتى اوى
, امه ضحكت و ابوه و هو قبل ما يضحك معاهم الكلمه شدت عقله من المكان و الموقف لموقف و مكان تانى و قلبت ضحكته لإبتسامه رايقه غريبه٣ نقطة
, امه فضلت مركز مع عينيه الشارده لحد ما إنتبه و ضيّقت عينيها و هي مبتسمه: طب اييه؟ مش هترغى!
, ادم اتعدل قدامها بغيظ: انا مشوفتش حد فاهمنى ف الدنيا قدك.
,
, فاطمه ربعت قصاده بحب و قربت شويه و مسكت إيديه الاتنين: مبقاش امك. لا ابقى امك و لا تبقى ضنايا و لا ابنى الوحيد و لا شريك حياتى كلها. امال لو مكنتش اب و فاهم!
, ادم ف لحظه إبتسامته اختفت و وشه اتعكر بقلق او حزن.
, وقف بتهرب و اتحرك ناحية اوضه جنبهم. دخل و قعد على حرف السرير و إبتسم بحب. ميل راسه باس طفله صغيره نايمه ع السرير: هدهد. حبيبة بابا. وحشتينى اوى. عارفه انك اكتر حد ف الدنيا بيوحشنى اما اغيب؟
,
, امه طبطبت على كتفه من وراه بحب: **** يخليهالك
, ادم ابتسم ابتسامه باهته و امه ددممّعت: و يشفيها
, ادم شاف دموعها ف ابتسم بهزار: بس طبعا مش زى ستك. هي الاصل بردوا
, ابوه بصّله و ادم رفع إيديه الاتنين بإستسلام: و جدك و ****
, امه ابتسمت و قعدت جنبهم: لا يا بت انتى اكتر، هو بس اللى بكاش
, ادم ابتسم بخفوت و بصّلها: تفتكرى سامعانا و لا
, ابوه قاطعه: ان شاء **** اه.
,
, امه: الدكاتره قالوا عيال كتير بتتولد كده. بيقولوا عنهم منغوليه. بس يمكن مع الوقت
, ادم قاطعها و وقف بتعب: مع الوقت ايه؟ احنا بقالنا اربع سنين ف الدوامه دى. من يوم ما اتولدت
, ابوه وقف و راح عليه طبطب على كتفه: سيبها على **** كفيل بيها يحلها
, ادم اتنفس بالعافيه و بص على بنته و ميل باسها و وقف متابعها بعينيه.
,
, امه طبطبت على إيده: اطلع شوف مراتك و اتطمن عليها و طمنها عليك الاول. بعدين نتكلم ف اى حاجه. كان لازم الاول ترو
, ادم قاطعها: انتى الاول. امال لو مكنتيش لسه قايله انى ابنك الوحيد و فشتك و كلاويكى و الحته الشمال؟
, أمه إبتسمت و رفعت حاجبها: و لا بتهرب؟
, ادم وقف بغيظ: لا و ههرب هروح فين؟ ماشاء **** ده انا محاصر حصار اليهود لعكه.
,
, ابوه إبتسم بمغازله و هو بيحط دراعه على كتفه: على رآيك هتهرب من ايه ده انت وراك ماتش و انت و هي و الاستاد طوويل
, ادم عض بوقه بمرح: نفسى اعرف مين فينا اللى ابو مين؟ انت تلعب ماتش احتراف و انا
, ابوه رفع حاجبه: و انت ايه؟ اوعى تقول احترفت
, ادم ضحك ببلاهه: لاء اتحرفت
, ابوه برّق و ادم عمل نفسه بيصحح بمرح: اعتزلت
, ابوه بعد ما هز راسه و بص قدامه رجع برّقله.
, ادم ضحك بغيظ: بص، انا هلعب ماتش من نوع اخر. ماتش نكد.
,
, ابوه ضحك جامد: يا خوفى لا يكون ماتش اعتزال
, امه ضحكت جامد و هو ضحك معاها لحد ما سكتت و هي بتقف معاه توصّله للباب: رحاب دى ست البنات يا ادم
, ادم رفع حاجبه و هي هزتله ملامحها بمرح: هي صحيح عصبيه و نرفوزه و
, ادم كمل بغيظ: و نكديه و لسانها طويل و شكاكه و كسليه و مش عشريه و رغايه و زنانه و طماعه و
, امه حطت إيدها على بوقه و ضحكت ضحكه خفيفه: بس بردوا ست البنات و انت عارف كده.
,
, ادم رفع كتفه لها بإستخفاف: ست اشهر قصدك
, امه ضحكت بغيظ: يابنى. انا مش عارفه بس ناقصكوا ايه ع الزقار و النقار اللى بتفطروا بيه حاف كل يوم ع الصبح ده؟ انت ما شاء **** و **** كارمك و مش مخليها لا هي و لا بيتك محتاجين حاجه. و هي و قمر و بيضا و حلوه. يبقى ليه بس!
,
, ادم خطى خطوه لبرا الباب و وقف قصادها و رفع وشه لفوق و اخد نَفس طويل ببطئ: معرفش. بس اللى اعرفه او اللى عرفته بعدين ان غالبا البيوت مش بتتبنى بمال الراجل و لا بجمال الست
, امه ضمت إيده و بصتله بمحايله: امال بإيه بس؟
, ادم إبتسم بمرح و هو بيقرص خدها اما لمح قلقها: البيوت بتتبنى بالطوب الاحمر يا بطووط احنا هنكفر و لا ايه.
,
, امه ضحكت غصب عنها بغُلب و هو ضحك معاها: يلا بلا قلة ادب، هتقولى دلع و محن و مش عارف مين، ده احنا بنتشعبط ف رضا **** و ماشيين بنعرج
, امه ضحكت بيأس لحد ما ضحكتها راقت بصتله بحب: اعتبرها زيى
, ادم اتنهد بنفس طويل: ياريتها زيك. ياريت تعرف تبقى زيك. زى امى!
, امه بصت لأبوه و بصتله بزعل: كده يا ادم؟ انا عمرى كنت زى امك! عمرى حسستك بكده!
, ادم اتراجع بندم: ده انتى حبيبة قلبى يا امى. ده انا لولاكى كان زمانى.
,
, ابوه قاطعه بمرح يقفل الحوار: ايييه ايييه! انت نويت تبتدى الماتش من هنا؟
, ادم ضحك ضحكه خفيفه بدموع خباها وامه طبطبت على كتفه بحب.
, ادم هز راسه و باس خدها و حدف بوسه لأبوه و نزل.
, نزل دورين و وقف قدام شقته شويه اخد نَفس طويل اوى كإنه مبيتنفسش جوه او مفيش هوا. خرّج مفتاحه و قبل ما يفتح بص للكالون و إبتسم تلقائيا للذكرى اللى إترسمت و شوّشت عالباب قدامه. اتنهد ببطئ و فتح الباب.
,
, اول ما دخل بص يمين و شمال و رفع حاجبه: بقلق انا من الهدوء ده. بيبقى مصيبه من التلاته. يا عاملاها يا هتعملها يا المصيبه نفسها عندها.
,
, رحاب جوه اتنفست بنهجان و هي بتقوم و حدفت الريموت من إيدها و هي بتقوم.
, ادم علّى صوته بمرح: يا طاااااه
, رحاب طلعت عليه بغيظ و هو علّى صوته كمان مره بخفن: يا طااااه
, رحاب كزت على سنانها بشرار و هو رفع حاجبه و نزّل التانى و علّى صوته بنفس اللهجه كإنه بيصحح: يا رحاااب انا طاااه اه يانا يا غلبى
, رحاب قربت منه بضيق: يا خفيف
, ادم قرب بتهريج: اما اديك انا الخفيف ادينى انت ف التقيل يا تقيل.
,
, رحاب إبتسمت بإصفرار: و ****
, ادم ببلاهه: اه و ****. يعنى اقولك يا طه قوليلى يا عيون طه، يا روح طه
, رحاب بصتله بغضب و هي بتقرب منه: و ****؟ هو ده التقيل؟
, ادم بيتكلم و هو بيرجع لورا بهزار: اه و ****
, رحاب بتقرب بغضب: ماهو ينفع اديك بالعيار التقيل و يبقى تقيل بردوا
, ادم شاور بمرح: لالا مينفعش يا روحى. ليه بقا؟ قوليلى ليه يا روحى
, رحاب زعقت: طلعت روحك.
,
, ادم قرب منها لف دراعه حوالين كتفها و اتكلم بمرح: عليكى نور. اقولك ليه. عشان انتى هبله و مبتقدريش تشيلى كيسين على بعض من اكياس السوبر ماركت و احنا طالعين. يبقى تقيل ايه اللى تدينى بيه؟
, رحاب زقت دراعه اللى على كتفها بعنف و اتعدلت قصاده بغضب و هي بتشاور ف وشه: بتخوني بعد كل اللي عملته عشانك؟
, ادم رجع لورا و مثل الخوف: لا من قبليها و ****
, رحاب صرخت: انت بتهزر؟
,
, ادم مسك إيديها الاتنين و حاول ميضحكش: طب ممكن تهدى؟
, رحاب صرخت اعلى و هي بتشد إيديها منه: متقوليش اهدى
, ادم رفع حاجبه: طب ممكن متتعصبيش؟ كده اشيك؟ اهدى بقا خلينى اعرف انطق
, رحاب بتتنفس بعنف و هو سحبها و قعد على انتريه قصادهم: انتى عارفه طبيعة شغلى يا رحاب. عارفه من قبل ما نتجوز. من ايام ما كنا قرايب و جيران و بس. و لا نسيتى؟
,
, رحاب وقفت بغضب: انت اللى نسيت انك متجوز مش انا اللى نسيت انك ظابط. نسيت انك متجوز و يا عالم نسيت نفسك و لا لسه
, ادم بإستخفاف: لاء نسيت اجيب حباية الضغط من ع الحبل قبل ما اجى
, رحاب بغضب زقته: انت ايه يا اخى؟ ده انا نسيت انى متجوزه من كتر حججك و اعذار شغلك اللى بسمعها
, ادم وقف قرب منها ف محاولة هدوء: رحاب محصلش حاجه لكل ده. انا كنت ف عمليه تبع شغلى و معرّفك و.
,
, رحاب اتعدلت قصاده و سندت كفوف إيديها على رُكبها بتهكم: عمليه ممم، و ياترى العمليه دى عملية لوز و لا بواسير؟
, ادم كعمش وشه بإصفرار و شاور بخفه: وحش، افيّه وحش اوى متعمليش كده تانى
, رحاب متقبّلتش لهجة هزاره و صرخت ف وشه: ادددم.
,
, ادم اخد نَفس بطئ و بيعد لعشره ف باله كمحاوله يهدى: رحاب، اعتقد انى معرّفك طبيعة شغلى ازاى و ممكن تخلينى اجى عليكوا شويه و على نفسى. انتى مش واثقه فيا دى حاجه و انك تحسسينى انك متفاجئه و ضحكت عليكى دى حاجه تانيه
, رحاب زعقت بغضب: اثق فيك؟ ده إنت خليتني مثقش ف أي حد تاني
, ادم ابتسم بهزار: مفيش شكراً طيب؟
, رحاب صرخت: انت بتهزر؟
,
, ادم فرد كف ايده على وشها بخفه و زقها بغيظ: هو لسه الهزار عندك كلمة قبيحه و لا ايه؟
, رحاب اتحركت بغضب لاوضتها: انا كنت عارفه. شاكه فيك من الاول. انا غلطانه انى مسمعتش لآمى
, ادم كان قام و دخل وراها و كتم غضبه: ايووون. اهى هي دى المصيبه، دى المصيبه التالته
, رحاب لفّت وشها بصتله بعنف: امى مصيبه؟
, ادم اتنفس بخنقه: لا و ****. يعنى حتى لو مش كده ف المصيبه إنك بتسمعى كلامها.
,
, رحاب زعقت: عايزنى اعمل ايه و انا البواب بيقولى انك رجعت من السفر. و اجى على ملا وشى داخله شقتى الاقى هدوم و هدوم الذباله اللى كانت بتوسّخ معاك
, ادم ملامحه فجأه اتعصّبت بغضب: رحااااب
, رحاب زعقت بصوت عالى: انت كمان هتتنرفز؟ بلا رحاب بلا زفت ليك عين تتكلم؟ يا بجاحتك
, ادم اخد نَفس يهدى لمجرد انه مقدر غضبها او عايز يحتويها: ممكن تهدى. كده مش هنعرف نتنيل و لا افهمك.
,
, رحاب وقفت بتنهج بغضب: أنت فيه حد في حياتك و انا كنت شاكه. صح؟
, ادم ضحك بغُلب: لأ طبعاً. معاشرانى بقالك فوق الاربع سنين بذمتك هي دي حياه حد يدخلها؟
, رحاب كزت على سنانها: انت كان معاك حد هنا صح؟
, ادم هيتكلم زعقت ف وشه: من غير كذب
, ادم هز راسه اه و هو كاتم ضحكته: اه بس
, رحاب بغضب: و غيرت و لبست من هدومى صح؟
, ادم عمل نفس الريأكشن: اه بس
, رحاب زقته بغضب: يا بجاحتك.
,
, ادم قرب شدها بسرعه لف وسطها بدراعه و حاول يلاغى وشها بوشه: في دى عندك حق. بجح
, رحاب بصتله بعنف و حاولت تزقه و هي بتشاور بإيدها هو مسك إيدها بضحكه مكتومه: بجح. متجوزه بجح هتعملى ايه؟ نصيبك كده. بس مينفعش معاكى صريح مش بجح؟
,
, رحاب اخدت نفس عنيف تتكلم و هي بترفع إيدها تشاور هو مسكها تانى: مينفعش. كنت عارف شكرا
, رحاب شدت نفسها منه بعنف و شدت شنطتها من جنب الدولاب خرّجتها برا الاوضه و شدت شنطة كتفها بتلم حاجاتها من ع التسريحه بغضب.
, ادم قرب منها بضيق: رحاب انتى بتعملى ايه؟
, مردتش و هو حاول يمسك إيدها بهدوء: مينفعش يا رحاب كده. مش كل مره هنواجه مشكله حتى لو انا الغلطان هتنطى من المركب
, رحاب بصتله بعنف: امال عايزنى اعمل ايه؟
,
, ادم ابتسم بمرح: خدينى معاكى انا مبعرفش اسوق
, رحاب بصتله و هي بتكز على سنانها و هي كعمش وشه بهزار: مانا ظابط و **** مش مراكبى
, رحاب زقته و اتخطته جابت هدوم من شماعه ورا الباب لبستها.
, وقفت قدام المرايه فردت شعرها و بتلف طرحه على رقبتها.
, ادم شدها منها بملاغيه و هي قربت تشدها منه بعنف ادم باس وشها اللى قرب: طب بدل ما تلفي الطرحه على رقبتك و تمشى و تنكدي عليا لفيها على وسطك و روّقي عليا.
,
, رحاب بصتله بعنف و هتتكلم ادم باس خدها بدعابه: اه و ****. يعنى بدل ما تكدرينى شخلعينى. ده حتى الست القادره ميهزهاش غير الطبله
, رحاب شدت الطرحه منه بغضب و حطتها على رقبتها و عدلتها و عدلت نفسها قدام المرايه و هي بتتحرك تخرج ادم مسك إيدها بترجى: رحاب الذنب مش ذنبى. ده ذنب شغلى اللى مهما شوفت منه مبعتبرهوش ذنب. شغلى يعنى شرفى اللى يوم ما بحافظ عليه ممكن افديه بروحى. مش ذنبى بقا
, رحاب بغضب: امال ذنبى؟
,
, ادم: لاء
, رحاب بغضب: امال ذنب مين؟
, ادم لمحه غريبه ظهرت قدامه بشكل اغرب ف الوقت الغريب ده خلته إبتسم اوى بمرح و لسانه نطق بتلقائيه: خلاص شوفى لو بتاع الاستاذ اللى ورا
, رحاب بصتله بقرف و زقته و اتحركت لبرا.
,
, ادم مسك إيدها و رجّعها بهدوء له: انا تعبت يا رحاب. تعبت. مش كل مشكله هتيجى البيت هنجرى احنا نسيبه. انا عايز ارتاح هنا. ف بيتى. انتى متتخيليش انا برا بشوف ايه. انا بشوف المرار عشان خاطرك انتى و بنتى. بطفح القرف عشان اوفرلك كل اللى عايزاه و اوفرلها علاجها و طلباتها و اللى ممكن تحتاجوه انتى و هى. بسمع القرف و اتحمل الذل. شغلنا مش ف شركه و لا انا طول النهار قاعد على مكتبى تحت التكييف. ف ببقى عايز ارجع هنا ارتاح و افصل شويه مش ابقى عامل زى اللى دخل قبره و بيقابل ملك الحساب.
,
, رحاب بصتله بغضب: بيتنا قبر؟ ما تقول احسن انك انت اللى عايز تسيبه.
,
, ادم ابتسم و باس راسها و هو لسه ماسك إيدها: لاء. مقدرش. عشان البيت ده فيه انتى و انتى امانة **** اللى هيحاسبنى عليها عملت ايه فيها و معاها. و فيه بنتى اللى بردوا هيحاسبنى عنها و اذا كنت جنبها و لا اتخليت عنها ف ظروفها دى اللى **** اعلم هتخلص ازاى و على ايه. لكن مش محتاج غير انى ارتاح هنا. تبقى انتى و بيتى الشباك اللى ببص منه ع الدنيا اما ابقى مضغوط او محتاج اتنفس. احس انى اهمك و بتهمك راحتى قد ما بيهمنى و بشتغل عشان راحتكوا.
,
, رحاب زعقت: و انت مش مرتاح معايا؟
, ادم اتنهد و بصّلها بعتاب: لاء مش مرتاح يا رحاب
, رحاب بتهكم: احسن الحريم مش بترتاح لبعضهم بردوا
, ادم وشه قلب بغضب و مسك إيدها ضغط عليها بعنف: هو مينفعش لما نزعل نبقى محترمين و منغلطش في بعض ونراعي العشرة والقرف اللى بينا؟
, رحاب بصتله بغضب و هو زق إيدها و خرج من الاوضه.
, رحاب علّت صوتها بغضب: هتخرج؟
, ادم بزهق فتح باب البلكونه زقّه: انتى يهمك اخرج و لا اروح ف ستين داهيه حتى؟
,
, رحاب بتهكم: و الستين داهيه دول عند امك طبعا يا حبيب امك! صح؟
, ادم كتم غضبه بالعافيه و هو مصدّر وشه للهوا ف البلكونه بيتنفس بمجهود غريب كإنه مش عارف.
, رحاب راحت عليه: امك اللى جيت من سفرك بعد الغيبه دى عليها؟ و لا كإنك عند بيت و مراتك اللى مستنياك و
, ادم لف وشه بسرعه لها و زقها لجوه و هبد باب البلكونه: و ايه؟ هاا؟ كملى. و بنت. بنتك يا هانم اللى سيباها و اللى هي اصلا عند امى.
,
, رحاب بغضب: و انت عايز تقول روحتلها الاول عشان بنتك؟ ده عذرك اللى بتبررلى بيه عشان اعذرك؟ عيب عليك و **** تبقى راجل و تكذب. تعالى امسحلى الرياله تعالى
, ادم بغضب اتخطاها و راح ع الباب: لا مش هبررلك حاجه و مش عايزك تعذريني. خدى عني فكرة وحشه و يالا غورى فِ داهيه و لا اقولك. انا اللى هغور
, رحاب بسخريه: و بتعيب عليا انا انى بنسحب قدام اى مشكله؟ عرفت ليه بمشى. عشان امشى الاول بكرامتى قبل ما تعملها انت.
,
, ادم لف وشه لها بصدمه: هي حرب؟ هو ده حبك ليا يا رحاب؟
, رحاب بغضب: معلش ماهى المواجهه ف الحب زى مواجهة الحرب بالظبط. الاتنين محتاجين رجاله
, ادم زعق: لمى لسانك يا رحاب عشان انا لحد دلوقت مقدر الموقف و مقدرك معاه. لكن صدقيني انك تقلبى الترابيزه عليا مش هينفعك. هقوم اعدلها و هلبسهالك ف وشك عادي.
,
, رحاب شدته و زعقت: انا مغلطتش
, ادم زعق بغضب: و اما تسمعى كلام امك و تروحى تبلغى لمجرد شوفتى حاجه معحبتكيش ده يبقى ايييه؟
, رحاب بتهتهه: اولا الكلام ده مش كلام امى. ده. ده انا
, ادم بسخريه: لا ماهو انا من كتر ما بسمع أمك على لسانك بقيت حافظها اكتر ما حافظك
, رحاب اتلغبطت بسكوت و ادم بصّلها: مش خايفه من كتر ما بسمعها منك اشوفها فيكى؟
, رحاب زعقت بربكه: امال كنت عايزنى اعمل ايه؟
,
, ادم بغضب: اى حاجه. اى حاجه غير إنك تأذينى ف شغلى. انتى عارفه لولا الحكايه إتلمت كان هيحصل ايه؟
, رحاب بتهكم: ااه ما طبعا لازم تتلم. هو في ظابط بيتحاسب؟
, ادم بصّلها بصدمه: و مهمكيش انى كان ممكن اتأذى ف شغلى و انتى عارفه إنى ف عمليه؟ مفرقش معاكى؟ انتى عارفه لولا البلاغ وقع ف إيد زمايلى كان حصل ايه؟ عارفه شكلى كان ايه قدام صاحبى و هو بيقولى المدام مقدمه بلاغ قذر زى ده؟
,
, رحاب لفّت وشها بعيد بعصبيه و ادم زعق بعنف خضها: مفكرتيش ف كل ده و انتى بتفكرى ف كلام امك؟ و لا انتى مبتفكريش ف كلام آمك اصلا؟ بتنفذى و بس؟
, رحاب: كنت هجيبك ازاى؟
, ادم زقها بنفاذ صبر: لاء انتى مبتفكريش اصلا
, رحاب بسخريه: هي مقالتليش حاجه غريبه. هي ورتنى اللى من غباوتى عاميه عنه و مستنيه البيه اللى بيستنطعنى بإسم اللى بيعتبره شرفه و هو بيوسّخ.
,
, ادم بغضب معجبهوش الجمله كلها من اولها لأخرها بمصطلحاتها ف كز على سنانه بتهديد: قبل ما تسمعى عني اسمعى مني متبقيش زي كيس الذباله كل من هب و دب يعبيه
, رحاب بصت بصدمه لأدم اللى اول مره يغلط فيها مهما غلطت او اندفعت: انا ذباله يا ادم؟
, ادم لف وشه بعيد لحظه اخد فيها نَفسه كإنه قدامها نفسه ببتكتم و بيرجع بوشه لها ينطق بتراجع قاطعته بعنف: معلش بقا. كيس الذباله مبيلمش غير الوساخه و القرف ف قلبه.
,
, ادم بصّلها بصدمه و هي إتخطته و فتحت الباب خرجت و رزعت الباب وراها.
,
, هديه سافرت. وصلت لاخر الشارع و نزلت من عربيتها و ركنتها و اتمشّت لحد البيت، اول ما وصلت شاورت للحراسه على بوقها و شاورت بعينيها على جوه بإستفهام و واحد هز راسه اه ف دخلت بلهفه.
, دخلت الجنينه بحذر و بمجرد ما قربت من المكتب اتحركت بهمس على طراطيف اصابعها لحد ما وصلت لقزاز الباب اللى ع الجنينه و بصت منه.
,
, حمزه قاعد ع المكتب جوه و مرجّع ضهره براسه لورا و مغمض عينيه و صوت ام كلثوم شاقق سكون الصبح و هي بتقول: هو حناني عليك قسّاك حتى عليا؟
,
, هديه اتسحّبت لجوه اما لقته مغمض و اول ما دخلت بعد ما كانت هتخضه وقفت هي بخضه اما شافت دموع غريبه على خده.
, قربت مسحتها لدرجة محسش دخولها و اتعدل بلهفه: حنين!
, هديه فهمت الغلاف بتاع حالته لكن محبتش تضغط عليه ع الاقل دلوقت و إبتسمت بمرح: مينفعش بنتها؟
, حبيبة قلب ابوها: نطق بيها حمزه بصوت مهزوز بضعف اكتر من لهفه و هو بيحضنها٣ نقطة
,
, هديه استغربت حضنه اللى طوّله اوى و بيشدد عليه و رفعت وشها له بقلق: بابا حبيبى. انت كويس؟
, حمزه مسك وشها بحب: وحشتينى. ده الشهر اللى إتفقنا عليه يا هديه؟ إكده؟
, هديه إتقبّلت تهرّبه و اتحركت بمرح قعدت على حرف المكتب و سحبت للكرسى قدامها: إكده؟ يارب حنوون تسمع الصعيدى اللى مش راضى ينام جواك ده عشان تعلقك
, حمزه إبتسم ربع إبتسامه مكسوره و هي إتلفتت بعينيها لبرا بعيد: هي فين صحيح؟
,
, حمزه بص بعينيه لفوق: ف اوضتها بترتاح شويه
, هديه اتعدلت بخضه و هي بتتحرك لبرا: هي تعبانه و لا ايه؟
, حمزه راح وراها: لالا حبيبتى. هي بس انتى عارفه اللى فيها
, هديه طلعت اوضتها و فتحتها و بمجرد ما شافت حنين ف السرير قربت بلهفه: ماما حبيبتى
, حنين متلفتتش حتى و هديه قربت باست راسها و لفت دراعها فوق راسها و حواليها و اتعدلت جنبها ع السرير: مالك يا ماما؟ انتى تعبانه و لا ايه؟
,
, حمزه قعد قصادهم و عينيه اتعلقت بحنين بيحاول يشد نظرها: لا حبيبتى هي كويسه
, هديه همستله رغم انها متحركتش من جنبها: هي نسيت بردوا كل حاجه؟
, حنين همست بضعف: ياريت
, حمزه لف جنبها تانى ناحيه و قرب منها: حبيبتى. اخيرا سمعت صوتك
, هديه بصتله بقلق و بصتلها: ماما. ردى عليا فيكى ايه؟
, حنين بلعت ريقها بحزن و غمضت عيونها من تانى اللى مجرد ما غمضوا طردوا دموع كتير من جواهم.
, هديه مدت إيدها مسحت دموعها: حبيبتى حاسه بإيه؟
,
, حنين نطقت بصوت مهزوز: حاسه باللى بيتحس اما الواحد يعيش فتره جميله و ف لحظه عينيه تفتّح و يكتشف انه كذبه. حلم و صحى خلاص. مهما غمض لا بيعرف ينام تانى و لا يشوف نفس الحلم تانى
, هديه بصت لأبوها بزعل بعد ما ترجمت كلامها على انها ذاكرتها إتشوشت كالعاده و نسيت كل اللى قبل كده.
, قربت منها بحنيه باست راسها: معلش حبيبتى. انا عارفه انه صعب.
,
, حنين هزت ملامحها بأسى: مفيش اصعب من إن الواحد يشك ف كل الذكريات الجميله اللى عاشها لمجرد بشاعة النهايه اللى جاتله كسرت كل حاجه
, هديه بصت لأبوها بإستفهام اما حست ان في حاجه مش مظبوطه و همست بقلق: نهايه؟
, حمزه لف دراعه فوق راس حنين بسرعه و ضغط على كتفها: حبيبتى ماما تقصد نهاية الذاكره اللى وقفت عندها و تبتدى من بعدها من جديد
, هديه مقتنعتش بس معلقتش. حنين قامت اتعدلت و اتحركت من السرير راحت الحمام و قفلت.
,
, هديه بصت لحمزه بإستفهام: انا ليه حاسه ان في حاجه مش مظبوطه؟
, حمزه ابتسم بتتويه لها و اتحمس ف الرد اما افتكر ثغره يلاهيها بيها: حبيبتى مفيش. انتى عارفه ماما كل ما تفتكر ادم تدخل ف الحاله دى
, هديه بصتله اوى و الاسم خطفها للفتره اللى فاتت و لذكريات كتير و كلام كتير رن ف ودنها بصوته خلتها إبتسمت تلقائيا.
, حمزه بصّلها بإستغراب و هي إنتبهت بإرتباك: **** يرجعه بالسلامه.
,
, حمزه هز راسه و قبل ما يتكلم حنين خرجت ف وقف بسرعه يقرب منها بعدت لورا بسرعه بنفور.
, هديه بصتلهم و حست ان مفيش غير الهزار فقربت جنبهم دخلت وسطهم و فردت دراعاتها و ضمتهم الاتنين عليها و هي وسطهم و بصت لأبوها و رفعت حاجبها: انا حسدتك صح؟
, بصت لأمها و نزّلت حاجبها و رفعت التانى: لا شكلى حسدتك انتى.
,
, حنين محبتش القرب ده ف نزلت دراعها بهدوء و انسحبت تتحرك هديه سحبتها بسرعه رجّعتها: ايه حنوون انا حسدتكم و لا ايه؟ هي عينى انا عارفه اللى بتعمل الحركات دى
, حمزه رغم ان عينيه متعلقه بحنين بس ضحك بخفه و ضربها على قورتها: يعنى الواحده عينيها توقع الناس ف غرامها و انتى عينيكى توقعنا ف بعض؟ انتى حوله يا بت؟
, هديه ضحكت بخفه و انسحبت من وسطهم و هي بتضحك فقربوا لبعض بتلقائيه او سندوا على بعض.
,
, حنين بتشد نفسها منه حمزه ضمها اكتر بلهفه و همس: وحشتينى
, هديه رجعت برخامه بسرعه دخلت وسطهم و لفت دراعاتها عليهم ببراءه مصطنعه: و انا عارفه يا روحى انى وحشتك عشان كده رجعت اول ما خلصت شغلى ع طول
, حمزه ضحك بغيظ و لفّها جنبه الناحيه التانيه و خلى نفسه وسطهم و ضمهم اكتر: انا مليش ف الدنيا غيركم
, حنين بصتله كتير بألم: و ادم!
,
, ادم دخل شقته بتعب و حدف نفسه ع السرير. رقد و محسش نفسه غير و الشمس بتدخل من الشباك و مش عارف دى شمس يومها و لا تانى يوم!
, اتعدل و فرك وشه و فرد جسمه ف الهوا بتعب و قام. مسك موبايله بص فيه بملل و خرج الشقه من برا إتلفت فيها بحماس بيتبخر شويه بشويه لحد ما هز راسه بإحباط و دخل الحمام اخد حمام و غيّر هدومه و خرج.
, طلع على شقة أمه و دخل شافها قصاده ف المطبخ و إبتسمت اول ما شافته.
,
, ابوه غمزله بملاغيه: اقول صباحيه مباركه؟
, ادم إبتسم بغيظ اما فهم انه عايز يطمن انهم إتراضوا.
, امه كشرت بقلق: طب اخليها صباح الفل
, ادم ضم بوقه بسخريه: صباح الفل دى للناس الرايقه. انا تقوليلى كل ما اجيلك كفّاره
, امه سابت اللى ف إيدها و راحت عليه: يا بنى حرام عليك ليه الفال ده بس؟
, ادم اتنهد بتعب و اخد خياره من قدامها ع الترابيزه و دخل عند بنته باسها و اتحدف ع السرير جنبها بملل.
,
, امه قعدت جنبه بهدوء: مش كده يا ادم
, ادم بغضب: امال ازاى؟ دى مسمعتش حتى
, امه: بالعقل
, ادم رد بزهق: هي دى عندها عقل؟
, امه حايلته: بالراحه طيب. ماهو لو مش بالعقل يبقى بالراحه. لكن كده مينفعش يابنى. انتوا مش اتنين حبيّبه فرحانين بالدبلتين و بتتخانقوا على خروجه. انتوا بينكم عيله ملهاش اى ذنب ف حاجه.
,
, ادم اتنهد بتعب و هي مسكت إيده: انا لو هي مش هتفهمنى غلط انى بتدخل بينكم كنت طلعتلها حاولت اتكلم معاها. لكن هي مش هتفهم كده و هتقول انى بحشر
, ادم قاطعها: لا تطلعى و لا تنزلى كبرى دماغك
, امه سندته يقعد: طب انزل لها حاول تراضيها تانى. ماهو اكيد مش هتسمعك من اول مره. اطلعلها **** يهديك
, ادم بصّلها بتريقه: قصدك اطلعلها
, امه اتنهدت بزعل: هي راحت عند امها؟
, ادم هز ملامحه بتهكم: كالعاده يعنى.
,
, امه بهدوء: معلش ماراحتش بعيد يعنى. ماهى امها تحتها و انا فوقها. هتروح لمين بس؟ اكيد تعبت من خناقتكم و عايزه ترتاح
, ادم وقف اتحرك لبرا الاوضه: قصدك تهدى. خليها بقا عند امها لحد ما تهدى او تخرب عليها هي و عقلها بقا
, ابوه شاورله بهدوء يقعد جنبه: يابنى مفيش ست بتهدى اما تتساب تهدى، مفيش ست بتهدى اصلا اما تتساب
, ادم: الا دى. ( بص لأمه ) بعدين انا اللى هصالحها كالعاده متقلقيش بس اما تعقل و تهدى.
,
, امه قعدت قصاده و اتكلمت بهدوء: يا حبيبى هي غيرك. الراجل بيهدى لما يتساب لوحده شويه انما الست بتزيد لما تتساب اصلا. الست بتحتاج اللى يسمع و يحتوى و يحترم مشاعرها و يقدر حالتها النفسيه. لما دا مبيحصلش بتحس بخيبة أمل و العلاقه بتنقبض شويه بشويه بالوقت زى ما حصل بينكم كده. لما انت كده كده هتصالحها صالحها و هي زعلانة منك عشان تخليها تقدّر انك ماشترتش دماغك و سيبتها تولع. اوعي تصالحها بعد أيام. لما هي تغير حالتها بنفسها و تبقى كويسه فتروح تأدية واجب و خلاص. غلط. هتنفجر في وشك أكتر لأنك طنشتها و ف نظرها سيبتها تتفلق و جاى مختار الوقت اللي هي ارتاحت لوحدها فيه و ساعتها بقا هتعملك حوار من اول و جديد و هتفتح مزايده مين غلطان ومين لا!
,
, ادم بصّلها بتهكم: ده على اساس انها دلوقت هتكون يا عينى مش قادره تعمل كده
, امه بصتله بيأس و ادم انفعل بعصبيه: دى متطعمه نكد. تحسى انها كده. تحسى انها راضعه نكد. دى بتدهولى بالمعلقه. قال اصالحها قال دلوقت عشان متروقش بعدين و تنكد.
,
, امه حاولت تهديّه: لاء بس زعل الست مننا زى الطبخه اللى بتعملها و تكلّفها و بعد ما تخلصها تسيبها عشان سخنه هتلسعك! حاول تفكر الاكله دى بقا لو سبتها يومين و جيت تاكلها أحسن ولا لو كلتها سخنه وقتها حتى لو هتلسعك شويه!
, ادم دوّر وشه برفض و هي ابتسمتله بمشاكسه: و **** دى مشكلتك دايما مع رحاب انك مش فاهم النظرية دي وبتصالح بعد ما الاكله بتحمض ف مجرد ما تقرب بتوجع بطنك!
,
, ادم بصلها برفض: يعنى بعد ده كله انا الغلطان؟
, ابوه طبطب على كتفه: مش مهم مين غلطان. المهم مين مهانش عليه التانى. روح يابنى و بعدين هي معاها عذرها.
,
, ادم اندفع بغضب: و انا اما هونت عليها عادى؟ اما هونت عليها تفضحنى قدام صحابى و تعمل حركة البلاغ الهبله دى يبقى ايه؟ و اما هونت تفضحنى قدامكم و يا عالم حكت ايه و انا شايفكم هارسين الحوار ده ايه! عادى؟
, ابوه ابتسم بتوتر: يا بنى. هي مقالتش حاجه. هو بس
, ادم قاطعه: دى هان عليها تعبى. شايفانى راجع مهلوك و كفران و طالع ميتين اهلى. مقدرتش حتى تستنى ارتاح و اكل لقه و اريح شويه.
,
, امه بصت لأبوه بزعل و ادم وقف بغضب: دى كانت مجهزه شنطتها ياما! يعنى واخده قرارها
, امه وقفت وراه: حبيبى
, ادم مشى بملل: و لا متحفظاه. مبقتش فارقه
, امه مسكت إيده: متظلمهاش يا ابنى. مهما عملت انت اللى تصلّح بلاش انت اللى تظلم. بلاش
, ادم بصّلها قوى و الكلمه شرخت حاجز الكبرياء اللى كان جواه شرخ لحظى. او يمكن الذكرى المدفونه هي اللى لعبت الدور ده!
,
, هديه ميلت باست إيد ستها بإحترام اكتر من حب و قعدت جنب أبوها بمرح.
, الحاجه صافيه: حمد **** ع السلامه يا بنت الغالى
, حمزه ضحك بخفه و هديه غمزتله: متنشكحش اوى كده يا غالى. كمان شويه هبقى بنت كلب عادى
, حمزه ضربها بخفه على رقبتها من ورا: بطلى شقاوه
, هديه فركت رقبتها بغيظ: حرام و **** انا حاسه ان الضرب على قفايا ده هو سبب قصرى.
,
, حمزه إبتسملها بحب و ضمها عليه باس خدها و بيهزروا لحد ما سكتوا على صوت ستها: اكده يا هديه؟ كل دى غيبه؟
, هديه انتبهت لها بحرج: معلش يا تيتا. شغلى بقا
, الحاجه صافيه كشرت بضيق: لساكى هتصممى على الكلمه المايعه دى. عندنا ف الصعيد محدش حنقه طرى اكده
, هديه بصت لأبوها و كتمت ضحكتها و هي بتشاورله بعينيها على حنين: هي الحرب هتقوم؟
, حمزه ابتسم بالعافيه اما بص لحنين: العالميه التالته.
,
, هديه همست بمرح: قصدك العاشره. هما بيبطلوا؟
, ستها معجبهاش همسهم اللى مسمعتهوش و بصت لهديه بغموض: اتوحشتك
, هديه ابتسمت: و انتى اكتر يا تيتا. بس اكيد حمبوذوو اكتر
, بصت لحمزه اللى حدفلها بوسه و ستها ردت بمغزى: يلا حمد **** على رجعتك. مهتوحشهوش تانى
, هديه كحت بخضه و هي بتبص لأبوها و ردت بنفس المغزى: بعد الشر عليه. طول ما هو حسه ف الدنيا لا هبطل اوحشه و لا هيبطل يوحشنى.
,
, ستها فهمت انها تقصد مش هتبطل سفر ف ردت بحده: يعنى ايه يا بتى؟ مش قولنا بكفايه شغ
, هديه قاطعتها بعصبيه مكتومه: و انا قولت انى عمرى ما هبطل شغل. طول مانا عايشه و فيا حس مش هسكّته حتى لو هروح لاخر الدنيا عشان اوصّله لكل الدنيا
, الحاجه صافيه بصتلها بغضب: يعنى ايه يا بت ولدى؟ هتكسرى كلمتى و لا مليش كلمه اصلا عليكى؟
,
, هديه بصت لأبوها اللى غمزلها برضا عن حوارها لكن ضغط على إيدها تهدى و بصت لستها و حاولت تهدى نوعا ما: انا صحفيه و شغلى منين ما يحدفنى هروح
, ستها زعقت: و قبل ما تكونى صحفيه تبقى بنت و اهنه مفيش بنات تخرج و ترجع لحالها و تغيب بالايام و الاسابيع
, هديه: انا مش قاعده لوحدى. انا ف المدينه الجامعيه اللى تبع جامعتى اللى بدرّس فيها و بعمل الدكتوراه بتاعتى فيها. يعنى مع زمايلى و
, ستها وقفت بحده: ده مش شغلى.
,
, هديه زعقت بإندفاع: بس ده شغلى انا
, ستها زعقت بغضب: و احنا معندناش بنات ف البلد تشتغل، بعدين العريس اللى متقدملك ده مش قبل ما تسافرى قولتى هفكر فيه؟ كل ده هتفكرى؟ انتى فاكره نفسك بنت ال15 سنه و لا ايه؟ ده انتى معديه الخمسه و عشرين سنه و اللى قدك خلصوا خلفه
, هديه بصتلها قوى برفض للكلام اللى مش اول مره تسمعه.
,
, ستها زعقت: بزياده انا قصر عمره عليكى انتى و امك عاد. و لساكى هتقوليلى افكر! من ميتا و البنات عندينا ليهم رأى؟
, هديه اخدت نَفس تهدى: ياستى انا قولت هفكر و فعلا بفكر و
, ستها قاطعتها: البنات عندينا ف بلدنا اما بيبقالهم رأى بيفجروا
, هديه هتتكلم حنين اللى كانت متابعه الحوار بإهتمام وقفت بحده قاطعتهم: و هديه دى تبقى بنتى انا مش بنت البلد
, الحاجه صافيه بصتلها بغضب: ملكيش صالح انتى يا حنين ببنتا.
,
, حنين وقفت بهدوء غريب: و انا قولت ان هديه بنتى انا
, صافيه بصتلها بغضب و بصت لحمزه قوى اللى وقف بينهم بس ملحقش يوقف الحوار.
, حنين اندفعت بغضب: و انا مش هسمح لحد يمحيها. يمحى مبادئها و شخصيتها و يهز كيانها. مش هسمح ابدا تبقى ضحيه جديده
, صافيه بصتلها بغضب و هي بتقرب بهجوم ناحيتها مع الكلام: ضحيه! ضحيه كيف يعنى؟ و كيف مين؟
, حنين عينيها راحت بتلقائيه على حمزه اللى بصّلها بندم و سكتت.
,
, امه معجبهاش سكوته اللى حتى لو معتاد بالنسبالها قدام مواقف كتير شبه دى ف نظرته و نظرتها و مغزى كلامها مش مفهوم.
, بصتلها بغضب: ما تقولى ضحيه زيك
, حنين صوتها اتهز: انا عمرى ما هسمح انها تبقى زيى.
,
, الحاجه صافيه اتصدمت لمجرد انها مش فاهمه كتير من حدوتتهم: ضحيه زيك؟ بعد كل اللى انتى فيه لساكى هتسمى حالك ضحيه؟ بعد كل اللى ولدى عملهولك و بيعملهولك لساكى انتى الضحيه؟ بعد ما حرم حاله من الخلفه يا ارض بور. و ساب من شغله و ماله و
, حمزه قاطعها بغضب: اماااااه
, هديه بصتلها بذهول و اتحركت تلقائياً جنب امها.
,
, امه بصتله بعنف و كملت غصب عنه: بعد ما عاديتنى عشانها لساها هتقول عن حالها ضحيه. ضحية مين اس الحرام دى و لا نسيت انها جات بالحر
, هديه ضمت امها قوى و هي واقفه جنبها بصدمه.
, حمزه قاطعها بعنف: كفاااايه
, امه: لاه. مش
, حمزه شد إيد حنين و بص ع الباب: قسما ب**** و حياة غلاوة الغايب لو زيدتى حرف واحد لا هسيب البيت و ما هتعرفى طريقى.
,
, امه بصتله برفض و سكتت بغضب و حمزه صوته اتهز: كيف ما عملها ولدى. و هتدوقى وجعى اللى عارف كويس انك ما هتقدرى تتحملى مرراته و ده اللى مخلينى متحمل العلاقه اللى بينكم لحد دلووك
, امه بصتله برفض: كل ده عشانها؟ هتهددنى للمره الالف عشانها؟
,
, حمزه بجمود: لاه عشان لا هي ارض بور و لا اس حرام و انتى عارفه ده كويس و الكلام ده قولته بدل المره مليون و قولتلك ف المليون مره بطّلى كلامك ده اللى كان السبب ف يوم ف حرمانى من ولدى
, امه اندفعت: لاه بقا، ولدك لو مشى مشى بسببهم، عشان انت اللى معرفتش تختار حُرمه واحده صح ف حياتك و
, حمزه قاطعها و زعق: الحرام اللى بجد هو اللى بيحصل ده
, امه بصتله برفض و بصت لحنين بغضب قبل ما تسيبهم و تطلع اوضتها.
,
, حمزه لف وشه لحنين اللى بتهز راسها بذهول و بصتله بتوهه: للدرجادى كنتوا مستغفلينى و لا انا اللى كنت رخيصه فعلا!
,
, ادم ركن عربيته قدام البيت و قعد شويه فيها بتعب قبل ما يطلع.
, بيقفلها و بيرفع وشه يتحرك يدخل شاف رحاب ف البلكونه ف دخل بهدوء.
, طلع لشقة أبوه و دخل اوضته من غير كلام.
, امه سابت اللى ف إيديها اول ما حست بدخوله من قبل ما الباب يتفتح و بمجرد ما دخل اوضته دخلت وراه.
, اول ما شافته راقد و مغمض عينيه و هو ساند راسه لورا و حاطط دراعه فوقها قعدت جنبه بقلق: ادم
, ادم اتكلم بهدوء مرهق: انا كويس.
,
, امه لفّت قعدت جنبه و فكت دراعه من فوق راسه و ضمته عليها: انت عامل ف نفسك كده ليه؟ لا دى اول مره و لا هتبقى اخر مره تزعلوا مع بعض
, ادم كان عايز يقولها احساسه المرادى غير. كل مره بيحارب الظروف المرادى بيحارب نفسه. بيحارب من جواه. مقالش و لا حاجه و اكتفى بالسكوت.
,
, امه رفعت وشه و اتكلمت بحنيه: انت عارف انك اغلى حاجه ف عمرى كله و لا لاء؟ انت اغلى من عمرى نفسه و انا ميهونش عليا ازعّلك و لا اقدر اصلا. انا بس كان قصدى متسيبش الزعل يعلى ما بينكم لحد ما يبقى زى السد بينكم ميخلكوش تشوفوا بعض
, ادم اتعدل قعد بهدوء: حبيبتى مفيش حاجه. انا مقدرش ازعل لا منك و لا من كلامك انا بس راجع مرهق شويه.
,
, امه اتعدلت و لفت من جنبه لقصاده ع السرير اجبرته يلم رجله و إبتسمت: طب كلمة مفيش حاجه دى عليك دلوقت و لا على اول ما جيت؟
, ادم إبتسم غصب عنه و أبوه رد و هو داخل عليهم: شوف لو عملت ايه كده. مش هتسيبك الا ما تجيبلها اللى عندك من ما قبل التاريخ
, ادم ضحك بصوت اما امه إلتفت لأبوه بغيظ: ما تقول إنك بتراقبنا.
,
, أبوه خبط بخفه على راسها: ما تسيبيه اما يحس انه عايز يتكلم و هو لو عنده حاجه وقتها هيجبهالك من جدرها. من امتى و هو بيخبى عنك حاجه؟
, فاطيمه بصت لأدم و بصتله بغيظ: الكلام ده مش ليا انا و مينفعش يتقالى. انا امه على فكره مش مراته.
,
, ادم باس راسها بضعف ميتناسبش مع مرح شخصيته و لا مرح الموقف كله: و انتى احلى ام ف الدنيا على فكره. عمرى ما حسيت لحظه منك غير بأمومتك و حنيتك و انا لو بجيبلك اللى عندى ف عشان مبرتاحش الا ف حضنك.
,
, ادم حضنها و سكت بعد جملته الطويله و هي بصت لأبوه بقلق رعش صوتها: ادم فيك ايه؟ انا حاسه بيك من وقت ما جيت ان فيك حاجه مش طبيعيه. انا سألتك و انا مش محتاجه اسأل عشان لا انت بتعرف تخبى و لا انا مبعرفش اقراك من غير ما تنطق
, ادم وقف بتعب و إبتسم بالعافيه و هو قايم للحمام و قبل ما يدخل لف وشه لها: انا قابلت هديه!
,
, امه بصتله قوى و بصت لأبوه اللى اتحرك قعد على حرف السرير و الاتنين مستنينه يكمل بس هو منطقش و سابهم و دخل الحمام كإنه محتاج يهرب من ملامحه اللى اتغيرت بالكامل حتى لو مش شايفها!
, امه إستنته اما خرج و وقفت قربت منه: و ده سبب ضيقك من رحاب و لا سبب ضيقك كله؟
, ادم مسح وشه بالفوطه و قعد و عينيه هربت بعيد.
, أمه معجبهاش سكوته فقربت منه بحذر: ادم متنساش ان هديه دى تبقى ا.
,
, ادم قاطعها بحماس غريب: لا ماهو انا اتأكدت انها مش
, امه قاطعته: و انت واحد متجوز و عندك بيت و بنوته و زوجه. اوعى تسيب كل ده و تغرق ف دايره مقفوله ف الاخر هتطلع منها دايخ و مكفى على وشك
, ادم بصّلها شويه و هي طبطبت على كف إيده بين إيديها: مشكلتك مع رحاب تتلم ف قاعدة صلح و كلمتين حلوين و هديه.
,
, امه وقفت بالكلام لمجرد إبتسامته اللى لمعت ف عينيه قبل وشه و اتراجعت بمرح و هي بتكعمش وشها: لابلاش هديه. كفايه قاعدة صلح و كتّر الكلام الحلو احسن
, ادم ضحك غصب عنه و هي طبطبت على كتفه و هي بتقف تخرج: متظلمهاش يا ادم. انا قولتلك قبل كده ظلم الولايا وحش و انت ادرى و سيد العارفين.
,
, ادم بصّلها قوى بعينيه اللى دمعت اول ما كملت و هي خارجه: متبقاش انانى يا ادم و تفكر بس ف نفسك و مشاكلك و ظروفك و ماضيك و مستقبلك. انت عمرك ما كنت كده. خليها عليك عشان خاطر بنتك. هي اولى بيك و محتاجالك
, خرجت و سابته و كلمه واحده بتتردد جواه بصداها ظلم الولايا وحش. متظلمهاش. متبقاش انانى.
,
, فتح البلكونه مش عارف عشان حس انه بيختنق و لا بيهرب من صدى الصوت اللى دخل معاه اصوات كتير تحاوطه و صورة امينه بتروح و تجى قدامه كإنها بتحاوره و كإنه بيسمع الكلام بصوتها هى!
, رفع وشه لفوق يتنفس بتعب و بينزل وشه شاف رحاب واقفه ف البلكونه.
, بصلها قوى و للحظات اتوهّم انه شايف ام امينه او شايفها هي ف صورة امينه، اتنفض بفزع و، .!
1
ادم قضّى وقت طويل ف الاداره. قدّم تقارير مفصله عن عملية العشوائيات. استثنى منها كل ما يخص هديه و تفاصيلها حتى لو كان من الاول عارف بقانونية وجودها و طبيعة شغلها. بس فكرة تعرّضها لأى تحقيقات او شُبهات سواء قانونيه او حتى من قِبل اى حد شافها ف فترة العمليه و هي هدهد كانت فكره مرفوضه تماما بالنسباله!
,
, خرج من مكتبه و اخد عربيته و مشى. طول الطريق موبايله مبطلش رن. مش عارف اذا كان بيتجاهله و لا فعلا مش سامع صوته من شروده.
, وقف تحت عماره و ركن عربيته و طلع. عدّى الاول على شقه بخمول و اتخطاها و طلع دورين كمان! وقف قدام شقه و بعد ما كان هيرن الجرس إبتسم بهدوء و خرّج مفتاحه و فتح و دخل على اطراف اصابعه بهمس.
,
, بمجرد ما دخل سمع صوت همهمه بدموع على سجاده يارب احفظه. احفظه منين ما يكون و خليك معاه متسبهوش. ادم ده غلبان اوى
, ابتسم بمرح و هو بيقعد جنبها ع السجاده: اه و **** غلبان اوى يا بطووط
, فاطيمه بصتله بخضه و من غير كلام شدته لحضنها اوى: حبيبى، وحشتنى
, ادم اخد حضن طويل و رفع وشه و باس راسها: انتى وحشتينى اكتر يا ست الكل
, فاطمه مسكت وشه بحب و همست بقلق: فيك ايه يا ضنايا؟
,
, ادم بصّلها و ضيّق عيونه قبل ما يهرب بيهم و يحط راسه على حجرها و يمدد ع الارض قدامها: هيكون فيا ايه يعنى يا بطووط؟ راجع من مهمه مطحون فيها من شهور و واكل اجتماع زى العلقه. هكون عامل ازاى ده انا دماغى هتفرقع.
,
, فاطمه ابتسمت و هي بتتفحص ملامحه: بس شكلك كده مش دماغك اللى داوشاك. مش عقلك لاء
, ادم رفع وشه ف لمحه سريعه بصّلها بنص عين و رجع بوشه: على فكره انا لسه مطلعتش شقتى. مشوفتش رحاب يعنى عشان تقولى قلبك
, فاطمه رفعت حاجبها مع إيديها لفوق بمرح: انت اللى قولت مش انا
, صوت هادى جاه من وراه مبتسم: اااه، حضرة الظابط اللى بيحقق مع الكل هيتعمله تحقيق طارئ.
,
, ادم وقف بسرعه بإحترام و إبتسم و هو بيحضنه بعد ما باس إيده: حبيبى يا عبووود
, عابد إبتسم بحب و ضرب بكفه بخفه على خد ادم: يا اونطجى
, ادم فرك خده بإحراج: و **** حبيبى يا ابو ادم
, ابوه اخده تحت دراعه و ادم باس خده: بتاخد علاجك ف مواعيده و لا لاء؟
, ابوه إبتسم برضا: و **** ما عارف هتلاحق
, ادم باس ايده بسرعه: سيبها على ****
, قعدوا جنب فاطيمه اللى لسه نظراتها القلقه متعلقه بأدم و هو بيحاول يهرب بعينيه لحد ما استسلم.
,
, ادم مد إيده و قرص خدها بدعابه: كورومبو انتى اوى
, امه ضحكت و ابوه و هو قبل ما يضحك معاهم الكلمه شدت عقله من المكان و الموقف لموقف و مكان تانى و قلبت ضحكته لإبتسامه رايقه غريبه٣ نقطة
, امه فضلت مركز مع عينيه الشارده لحد ما إنتبه و ضيّقت عينيها و هي مبتسمه: طب اييه؟ مش هترغى!
, ادم اتعدل قدامها بغيظ: انا مشوفتش حد فاهمنى ف الدنيا قدك.
,
, فاطمه ربعت قصاده بحب و قربت شويه و مسكت إيديه الاتنين: مبقاش امك. لا ابقى امك و لا تبقى ضنايا و لا ابنى الوحيد و لا شريك حياتى كلها. امال لو مكنتش اب و فاهم!
, ادم ف لحظه إبتسامته اختفت و وشه اتعكر بقلق او حزن.
, وقف بتهرب و اتحرك ناحية اوضه جنبهم. دخل و قعد على حرف السرير و إبتسم بحب. ميل راسه باس طفله صغيره نايمه ع السرير: هدهد. حبيبة بابا. وحشتينى اوى. عارفه انك اكتر حد ف الدنيا بيوحشنى اما اغيب؟
,
, امه طبطبت على كتفه من وراه بحب: **** يخليهالك
, ادم ابتسم ابتسامه باهته و امه ددممّعت: و يشفيها
, ادم شاف دموعها ف ابتسم بهزار: بس طبعا مش زى ستك. هي الاصل بردوا
, ابوه بصّله و ادم رفع إيديه الاتنين بإستسلام: و جدك و ****
, امه ابتسمت و قعدت جنبهم: لا يا بت انتى اكتر، هو بس اللى بكاش
, ادم ابتسم بخفوت و بصّلها: تفتكرى سامعانا و لا
, ابوه قاطعه: ان شاء **** اه.
,
, امه: الدكاتره قالوا عيال كتير بتتولد كده. بيقولوا عنهم منغوليه. بس يمكن مع الوقت
, ادم قاطعها و وقف بتعب: مع الوقت ايه؟ احنا بقالنا اربع سنين ف الدوامه دى. من يوم ما اتولدت
, ابوه وقف و راح عليه طبطب على كتفه: سيبها على **** كفيل بيها يحلها
, ادم اتنفس بالعافيه و بص على بنته و ميل باسها و وقف متابعها بعينيه.
,
, امه طبطبت على إيده: اطلع شوف مراتك و اتطمن عليها و طمنها عليك الاول. بعدين نتكلم ف اى حاجه. كان لازم الاول ترو
, ادم قاطعها: انتى الاول. امال لو مكنتيش لسه قايله انى ابنك الوحيد و فشتك و كلاويكى و الحته الشمال؟
, أمه إبتسمت و رفعت حاجبها: و لا بتهرب؟
, ادم وقف بغيظ: لا و ههرب هروح فين؟ ماشاء **** ده انا محاصر حصار اليهود لعكه.
,
, ابوه إبتسم بمغازله و هو بيحط دراعه على كتفه: على رآيك هتهرب من ايه ده انت وراك ماتش و انت و هي و الاستاد طوويل
, ادم عض بوقه بمرح: نفسى اعرف مين فينا اللى ابو مين؟ انت تلعب ماتش احتراف و انا
, ابوه رفع حاجبه: و انت ايه؟ اوعى تقول احترفت
, ادم ضحك ببلاهه: لاء اتحرفت
, ابوه برّق و ادم عمل نفسه بيصحح بمرح: اعتزلت
, ابوه بعد ما هز راسه و بص قدامه رجع برّقله.
, ادم ضحك بغيظ: بص، انا هلعب ماتش من نوع اخر. ماتش نكد.
,
, ابوه ضحك جامد: يا خوفى لا يكون ماتش اعتزال
, امه ضحكت جامد و هو ضحك معاها لحد ما سكتت و هي بتقف معاه توصّله للباب: رحاب دى ست البنات يا ادم
, ادم رفع حاجبه و هي هزتله ملامحها بمرح: هي صحيح عصبيه و نرفوزه و
, ادم كمل بغيظ: و نكديه و لسانها طويل و شكاكه و كسليه و مش عشريه و رغايه و زنانه و طماعه و
, امه حطت إيدها على بوقه و ضحكت ضحكه خفيفه: بس بردوا ست البنات و انت عارف كده.
,
, ادم رفع كتفه لها بإستخفاف: ست اشهر قصدك
, امه ضحكت بغيظ: يابنى. انا مش عارفه بس ناقصكوا ايه ع الزقار و النقار اللى بتفطروا بيه حاف كل يوم ع الصبح ده؟ انت ما شاء **** و **** كارمك و مش مخليها لا هي و لا بيتك محتاجين حاجه. و هي و قمر و بيضا و حلوه. يبقى ليه بس!
,
, ادم خطى خطوه لبرا الباب و وقف قصادها و رفع وشه لفوق و اخد نَفس طويل ببطئ: معرفش. بس اللى اعرفه او اللى عرفته بعدين ان غالبا البيوت مش بتتبنى بمال الراجل و لا بجمال الست
, امه ضمت إيده و بصتله بمحايله: امال بإيه بس؟
, ادم إبتسم بمرح و هو بيقرص خدها اما لمح قلقها: البيوت بتتبنى بالطوب الاحمر يا بطووط احنا هنكفر و لا ايه.
,
, امه ضحكت غصب عنها بغُلب و هو ضحك معاها: يلا بلا قلة ادب، هتقولى دلع و محن و مش عارف مين، ده احنا بنتشعبط ف رضا **** و ماشيين بنعرج
, امه ضحكت بيأس لحد ما ضحكتها راقت بصتله بحب: اعتبرها زيى
, ادم اتنهد بنفس طويل: ياريتها زيك. ياريت تعرف تبقى زيك. زى امى!
, امه بصت لأبوه و بصتله بزعل: كده يا ادم؟ انا عمرى كنت زى امك! عمرى حسستك بكده!
, ادم اتراجع بندم: ده انتى حبيبة قلبى يا امى. ده انا لولاكى كان زمانى.
,
, ابوه قاطعه بمرح يقفل الحوار: ايييه ايييه! انت نويت تبتدى الماتش من هنا؟
, ادم ضحك ضحكه خفيفه بدموع خباها وامه طبطبت على كتفه بحب.
, ادم هز راسه و باس خدها و حدف بوسه لأبوه و نزل.
, نزل دورين و وقف قدام شقته شويه اخد نَفس طويل اوى كإنه مبيتنفسش جوه او مفيش هوا. خرّج مفتاحه و قبل ما يفتح بص للكالون و إبتسم تلقائيا للذكرى اللى إترسمت و شوّشت عالباب قدامه. اتنهد ببطئ و فتح الباب.
,
, اول ما دخل بص يمين و شمال و رفع حاجبه: بقلق انا من الهدوء ده. بيبقى مصيبه من التلاته. يا عاملاها يا هتعملها يا المصيبه نفسها عندها.
,
, رحاب جوه اتنفست بنهجان و هي بتقوم و حدفت الريموت من إيدها و هي بتقوم.
, ادم علّى صوته بمرح: يا طاااااه
, رحاب طلعت عليه بغيظ و هو علّى صوته كمان مره بخفن: يا طااااه
, رحاب كزت على سنانها بشرار و هو رفع حاجبه و نزّل التانى و علّى صوته بنفس اللهجه كإنه بيصحح: يا رحاااب انا طاااه اه يانا يا غلبى
, رحاب قربت منه بضيق: يا خفيف
, ادم قرب بتهريج: اما اديك انا الخفيف ادينى انت ف التقيل يا تقيل.
,
, رحاب إبتسمت بإصفرار: و ****
, ادم ببلاهه: اه و ****. يعنى اقولك يا طه قوليلى يا عيون طه، يا روح طه
, رحاب بصتله بغضب و هي بتقرب منه: و ****؟ هو ده التقيل؟
, ادم بيتكلم و هو بيرجع لورا بهزار: اه و ****
, رحاب بتقرب بغضب: ماهو ينفع اديك بالعيار التقيل و يبقى تقيل بردوا
, ادم شاور بمرح: لالا مينفعش يا روحى. ليه بقا؟ قوليلى ليه يا روحى
, رحاب زعقت: طلعت روحك.
,
, ادم قرب منها لف دراعه حوالين كتفها و اتكلم بمرح: عليكى نور. اقولك ليه. عشان انتى هبله و مبتقدريش تشيلى كيسين على بعض من اكياس السوبر ماركت و احنا طالعين. يبقى تقيل ايه اللى تدينى بيه؟
, رحاب زقت دراعه اللى على كتفها بعنف و اتعدلت قصاده بغضب و هي بتشاور ف وشه: بتخوني بعد كل اللي عملته عشانك؟
, ادم رجع لورا و مثل الخوف: لا من قبليها و ****
, رحاب صرخت: انت بتهزر؟
,
, ادم مسك إيديها الاتنين و حاول ميضحكش: طب ممكن تهدى؟
, رحاب صرخت اعلى و هي بتشد إيديها منه: متقوليش اهدى
, ادم رفع حاجبه: طب ممكن متتعصبيش؟ كده اشيك؟ اهدى بقا خلينى اعرف انطق
, رحاب بتتنفس بعنف و هو سحبها و قعد على انتريه قصادهم: انتى عارفه طبيعة شغلى يا رحاب. عارفه من قبل ما نتجوز. من ايام ما كنا قرايب و جيران و بس. و لا نسيتى؟
,
, رحاب وقفت بغضب: انت اللى نسيت انك متجوز مش انا اللى نسيت انك ظابط. نسيت انك متجوز و يا عالم نسيت نفسك و لا لسه
, ادم بإستخفاف: لاء نسيت اجيب حباية الضغط من ع الحبل قبل ما اجى
, رحاب بغضب زقته: انت ايه يا اخى؟ ده انا نسيت انى متجوزه من كتر حججك و اعذار شغلك اللى بسمعها
, ادم وقف قرب منها ف محاولة هدوء: رحاب محصلش حاجه لكل ده. انا كنت ف عمليه تبع شغلى و معرّفك و.
,
, رحاب اتعدلت قصاده و سندت كفوف إيديها على رُكبها بتهكم: عمليه ممم، و ياترى العمليه دى عملية لوز و لا بواسير؟
, ادم كعمش وشه بإصفرار و شاور بخفه: وحش، افيّه وحش اوى متعمليش كده تانى
, رحاب متقبّلتش لهجة هزاره و صرخت ف وشه: ادددم.
,
, ادم اخد نَفس بطئ و بيعد لعشره ف باله كمحاوله يهدى: رحاب، اعتقد انى معرّفك طبيعة شغلى ازاى و ممكن تخلينى اجى عليكوا شويه و على نفسى. انتى مش واثقه فيا دى حاجه و انك تحسسينى انك متفاجئه و ضحكت عليكى دى حاجه تانيه
, رحاب زعقت بغضب: اثق فيك؟ ده إنت خليتني مثقش ف أي حد تاني
, ادم ابتسم بهزار: مفيش شكراً طيب؟
, رحاب صرخت: انت بتهزر؟
,
, ادم فرد كف ايده على وشها بخفه و زقها بغيظ: هو لسه الهزار عندك كلمة قبيحه و لا ايه؟
, رحاب اتحركت بغضب لاوضتها: انا كنت عارفه. شاكه فيك من الاول. انا غلطانه انى مسمعتش لآمى
, ادم كان قام و دخل وراها و كتم غضبه: ايووون. اهى هي دى المصيبه، دى المصيبه التالته
, رحاب لفّت وشها بصتله بعنف: امى مصيبه؟
, ادم اتنفس بخنقه: لا و ****. يعنى حتى لو مش كده ف المصيبه إنك بتسمعى كلامها.
,
, رحاب زعقت: عايزنى اعمل ايه و انا البواب بيقولى انك رجعت من السفر. و اجى على ملا وشى داخله شقتى الاقى هدوم و هدوم الذباله اللى كانت بتوسّخ معاك
, ادم ملامحه فجأه اتعصّبت بغضب: رحااااب
, رحاب زعقت بصوت عالى: انت كمان هتتنرفز؟ بلا رحاب بلا زفت ليك عين تتكلم؟ يا بجاحتك
, ادم اخد نَفس يهدى لمجرد انه مقدر غضبها او عايز يحتويها: ممكن تهدى. كده مش هنعرف نتنيل و لا افهمك.
,
, رحاب وقفت بتنهج بغضب: أنت فيه حد في حياتك و انا كنت شاكه. صح؟
, ادم ضحك بغُلب: لأ طبعاً. معاشرانى بقالك فوق الاربع سنين بذمتك هي دي حياه حد يدخلها؟
, رحاب كزت على سنانها: انت كان معاك حد هنا صح؟
, ادم هيتكلم زعقت ف وشه: من غير كذب
, ادم هز راسه اه و هو كاتم ضحكته: اه بس
, رحاب بغضب: و غيرت و لبست من هدومى صح؟
, ادم عمل نفس الريأكشن: اه بس
, رحاب زقته بغضب: يا بجاحتك.
,
, ادم قرب شدها بسرعه لف وسطها بدراعه و حاول يلاغى وشها بوشه: في دى عندك حق. بجح
, رحاب بصتله بعنف و حاولت تزقه و هي بتشاور بإيدها هو مسك إيدها بضحكه مكتومه: بجح. متجوزه بجح هتعملى ايه؟ نصيبك كده. بس مينفعش معاكى صريح مش بجح؟
,
, رحاب اخدت نفس عنيف تتكلم و هي بترفع إيدها تشاور هو مسكها تانى: مينفعش. كنت عارف شكرا
, رحاب شدت نفسها منه بعنف و شدت شنطتها من جنب الدولاب خرّجتها برا الاوضه و شدت شنطة كتفها بتلم حاجاتها من ع التسريحه بغضب.
, ادم قرب منها بضيق: رحاب انتى بتعملى ايه؟
, مردتش و هو حاول يمسك إيدها بهدوء: مينفعش يا رحاب كده. مش كل مره هنواجه مشكله حتى لو انا الغلطان هتنطى من المركب
, رحاب بصتله بعنف: امال عايزنى اعمل ايه؟
,
, ادم ابتسم بمرح: خدينى معاكى انا مبعرفش اسوق
, رحاب بصتله و هي بتكز على سنانها و هي كعمش وشه بهزار: مانا ظابط و **** مش مراكبى
, رحاب زقته و اتخطته جابت هدوم من شماعه ورا الباب لبستها.
, وقفت قدام المرايه فردت شعرها و بتلف طرحه على رقبتها.
, ادم شدها منها بملاغيه و هي قربت تشدها منه بعنف ادم باس وشها اللى قرب: طب بدل ما تلفي الطرحه على رقبتك و تمشى و تنكدي عليا لفيها على وسطك و روّقي عليا.
,
, رحاب بصتله بعنف و هتتكلم ادم باس خدها بدعابه: اه و ****. يعنى بدل ما تكدرينى شخلعينى. ده حتى الست القادره ميهزهاش غير الطبله
, رحاب شدت الطرحه منه بغضب و حطتها على رقبتها و عدلتها و عدلت نفسها قدام المرايه و هي بتتحرك تخرج ادم مسك إيدها بترجى: رحاب الذنب مش ذنبى. ده ذنب شغلى اللى مهما شوفت منه مبعتبرهوش ذنب. شغلى يعنى شرفى اللى يوم ما بحافظ عليه ممكن افديه بروحى. مش ذنبى بقا
, رحاب بغضب: امال ذنبى؟
,
, ادم: لاء
, رحاب بغضب: امال ذنب مين؟
, ادم لمحه غريبه ظهرت قدامه بشكل اغرب ف الوقت الغريب ده خلته إبتسم اوى بمرح و لسانه نطق بتلقائيه: خلاص شوفى لو بتاع الاستاذ اللى ورا
, رحاب بصتله بقرف و زقته و اتحركت لبرا.
,
, ادم مسك إيدها و رجّعها بهدوء له: انا تعبت يا رحاب. تعبت. مش كل مشكله هتيجى البيت هنجرى احنا نسيبه. انا عايز ارتاح هنا. ف بيتى. انتى متتخيليش انا برا بشوف ايه. انا بشوف المرار عشان خاطرك انتى و بنتى. بطفح القرف عشان اوفرلك كل اللى عايزاه و اوفرلها علاجها و طلباتها و اللى ممكن تحتاجوه انتى و هى. بسمع القرف و اتحمل الذل. شغلنا مش ف شركه و لا انا طول النهار قاعد على مكتبى تحت التكييف. ف ببقى عايز ارجع هنا ارتاح و افصل شويه مش ابقى عامل زى اللى دخل قبره و بيقابل ملك الحساب.
,
, رحاب بصتله بغضب: بيتنا قبر؟ ما تقول احسن انك انت اللى عايز تسيبه.
,
, ادم ابتسم و باس راسها و هو لسه ماسك إيدها: لاء. مقدرش. عشان البيت ده فيه انتى و انتى امانة **** اللى هيحاسبنى عليها عملت ايه فيها و معاها. و فيه بنتى اللى بردوا هيحاسبنى عنها و اذا كنت جنبها و لا اتخليت عنها ف ظروفها دى اللى **** اعلم هتخلص ازاى و على ايه. لكن مش محتاج غير انى ارتاح هنا. تبقى انتى و بيتى الشباك اللى ببص منه ع الدنيا اما ابقى مضغوط او محتاج اتنفس. احس انى اهمك و بتهمك راحتى قد ما بيهمنى و بشتغل عشان راحتكوا.
,
, رحاب زعقت: و انت مش مرتاح معايا؟
, ادم اتنهد و بصّلها بعتاب: لاء مش مرتاح يا رحاب
, رحاب بتهكم: احسن الحريم مش بترتاح لبعضهم بردوا
, ادم وشه قلب بغضب و مسك إيدها ضغط عليها بعنف: هو مينفعش لما نزعل نبقى محترمين و منغلطش في بعض ونراعي العشرة والقرف اللى بينا؟
, رحاب بصتله بغضب و هو زق إيدها و خرج من الاوضه.
, رحاب علّت صوتها بغضب: هتخرج؟
, ادم بزهق فتح باب البلكونه زقّه: انتى يهمك اخرج و لا اروح ف ستين داهيه حتى؟
,
, رحاب بتهكم: و الستين داهيه دول عند امك طبعا يا حبيب امك! صح؟
, ادم كتم غضبه بالعافيه و هو مصدّر وشه للهوا ف البلكونه بيتنفس بمجهود غريب كإنه مش عارف.
, رحاب راحت عليه: امك اللى جيت من سفرك بعد الغيبه دى عليها؟ و لا كإنك عند بيت و مراتك اللى مستنياك و
, ادم لف وشه بسرعه لها و زقها لجوه و هبد باب البلكونه: و ايه؟ هاا؟ كملى. و بنت. بنتك يا هانم اللى سيباها و اللى هي اصلا عند امى.
,
, رحاب بغضب: و انت عايز تقول روحتلها الاول عشان بنتك؟ ده عذرك اللى بتبررلى بيه عشان اعذرك؟ عيب عليك و **** تبقى راجل و تكذب. تعالى امسحلى الرياله تعالى
, ادم بغضب اتخطاها و راح ع الباب: لا مش هبررلك حاجه و مش عايزك تعذريني. خدى عني فكرة وحشه و يالا غورى فِ داهيه و لا اقولك. انا اللى هغور
, رحاب بسخريه: و بتعيب عليا انا انى بنسحب قدام اى مشكله؟ عرفت ليه بمشى. عشان امشى الاول بكرامتى قبل ما تعملها انت.
,
, ادم لف وشه لها بصدمه: هي حرب؟ هو ده حبك ليا يا رحاب؟
, رحاب بغضب: معلش ماهى المواجهه ف الحب زى مواجهة الحرب بالظبط. الاتنين محتاجين رجاله
, ادم زعق: لمى لسانك يا رحاب عشان انا لحد دلوقت مقدر الموقف و مقدرك معاه. لكن صدقيني انك تقلبى الترابيزه عليا مش هينفعك. هقوم اعدلها و هلبسهالك ف وشك عادي.
,
, رحاب شدته و زعقت: انا مغلطتش
, ادم زعق بغضب: و اما تسمعى كلام امك و تروحى تبلغى لمجرد شوفتى حاجه معحبتكيش ده يبقى ايييه؟
, رحاب بتهتهه: اولا الكلام ده مش كلام امى. ده. ده انا
, ادم بسخريه: لا ماهو انا من كتر ما بسمع أمك على لسانك بقيت حافظها اكتر ما حافظك
, رحاب اتلغبطت بسكوت و ادم بصّلها: مش خايفه من كتر ما بسمعها منك اشوفها فيكى؟
, رحاب زعقت بربكه: امال كنت عايزنى اعمل ايه؟
,
, ادم بغضب: اى حاجه. اى حاجه غير إنك تأذينى ف شغلى. انتى عارفه لولا الحكايه إتلمت كان هيحصل ايه؟
, رحاب بتهكم: ااه ما طبعا لازم تتلم. هو في ظابط بيتحاسب؟
, ادم بصّلها بصدمه: و مهمكيش انى كان ممكن اتأذى ف شغلى و انتى عارفه إنى ف عمليه؟ مفرقش معاكى؟ انتى عارفه لولا البلاغ وقع ف إيد زمايلى كان حصل ايه؟ عارفه شكلى كان ايه قدام صاحبى و هو بيقولى المدام مقدمه بلاغ قذر زى ده؟
,
, رحاب لفّت وشها بعيد بعصبيه و ادم زعق بعنف خضها: مفكرتيش ف كل ده و انتى بتفكرى ف كلام امك؟ و لا انتى مبتفكريش ف كلام آمك اصلا؟ بتنفذى و بس؟
, رحاب: كنت هجيبك ازاى؟
, ادم زقها بنفاذ صبر: لاء انتى مبتفكريش اصلا
, رحاب بسخريه: هي مقالتليش حاجه غريبه. هي ورتنى اللى من غباوتى عاميه عنه و مستنيه البيه اللى بيستنطعنى بإسم اللى بيعتبره شرفه و هو بيوسّخ.
,
, ادم بغضب معجبهوش الجمله كلها من اولها لأخرها بمصطلحاتها ف كز على سنانه بتهديد: قبل ما تسمعى عني اسمعى مني متبقيش زي كيس الذباله كل من هب و دب يعبيه
, رحاب بصت بصدمه لأدم اللى اول مره يغلط فيها مهما غلطت او اندفعت: انا ذباله يا ادم؟
, ادم لف وشه بعيد لحظه اخد فيها نَفسه كإنه قدامها نفسه ببتكتم و بيرجع بوشه لها ينطق بتراجع قاطعته بعنف: معلش بقا. كيس الذباله مبيلمش غير الوساخه و القرف ف قلبه.
,
, ادم بصّلها بصدمه و هي إتخطته و فتحت الباب خرجت و رزعت الباب وراها.
,
, هديه سافرت. وصلت لاخر الشارع و نزلت من عربيتها و ركنتها و اتمشّت لحد البيت، اول ما وصلت شاورت للحراسه على بوقها و شاورت بعينيها على جوه بإستفهام و واحد هز راسه اه ف دخلت بلهفه.
, دخلت الجنينه بحذر و بمجرد ما قربت من المكتب اتحركت بهمس على طراطيف اصابعها لحد ما وصلت لقزاز الباب اللى ع الجنينه و بصت منه.
,
, حمزه قاعد ع المكتب جوه و مرجّع ضهره براسه لورا و مغمض عينيه و صوت ام كلثوم شاقق سكون الصبح و هي بتقول: هو حناني عليك قسّاك حتى عليا؟
,
, هديه اتسحّبت لجوه اما لقته مغمض و اول ما دخلت بعد ما كانت هتخضه وقفت هي بخضه اما شافت دموع غريبه على خده.
, قربت مسحتها لدرجة محسش دخولها و اتعدل بلهفه: حنين!
, هديه فهمت الغلاف بتاع حالته لكن محبتش تضغط عليه ع الاقل دلوقت و إبتسمت بمرح: مينفعش بنتها؟
, حبيبة قلب ابوها: نطق بيها حمزه بصوت مهزوز بضعف اكتر من لهفه و هو بيحضنها٣ نقطة
,
, هديه استغربت حضنه اللى طوّله اوى و بيشدد عليه و رفعت وشها له بقلق: بابا حبيبى. انت كويس؟
, حمزه مسك وشها بحب: وحشتينى. ده الشهر اللى إتفقنا عليه يا هديه؟ إكده؟
, هديه إتقبّلت تهرّبه و اتحركت بمرح قعدت على حرف المكتب و سحبت للكرسى قدامها: إكده؟ يارب حنوون تسمع الصعيدى اللى مش راضى ينام جواك ده عشان تعلقك
, حمزه إبتسم ربع إبتسامه مكسوره و هي إتلفتت بعينيها لبرا بعيد: هي فين صحيح؟
,
, حمزه بص بعينيه لفوق: ف اوضتها بترتاح شويه
, هديه اتعدلت بخضه و هي بتتحرك لبرا: هي تعبانه و لا ايه؟
, حمزه راح وراها: لالا حبيبتى. هي بس انتى عارفه اللى فيها
, هديه طلعت اوضتها و فتحتها و بمجرد ما شافت حنين ف السرير قربت بلهفه: ماما حبيبتى
, حنين متلفتتش حتى و هديه قربت باست راسها و لفت دراعها فوق راسها و حواليها و اتعدلت جنبها ع السرير: مالك يا ماما؟ انتى تعبانه و لا ايه؟
,
, حمزه قعد قصادهم و عينيه اتعلقت بحنين بيحاول يشد نظرها: لا حبيبتى هي كويسه
, هديه همستله رغم انها متحركتش من جنبها: هي نسيت بردوا كل حاجه؟
, حنين همست بضعف: ياريت
, حمزه لف جنبها تانى ناحيه و قرب منها: حبيبتى. اخيرا سمعت صوتك
, هديه بصتله بقلق و بصتلها: ماما. ردى عليا فيكى ايه؟
, حنين بلعت ريقها بحزن و غمضت عيونها من تانى اللى مجرد ما غمضوا طردوا دموع كتير من جواهم.
, هديه مدت إيدها مسحت دموعها: حبيبتى حاسه بإيه؟
,
, حنين نطقت بصوت مهزوز: حاسه باللى بيتحس اما الواحد يعيش فتره جميله و ف لحظه عينيه تفتّح و يكتشف انه كذبه. حلم و صحى خلاص. مهما غمض لا بيعرف ينام تانى و لا يشوف نفس الحلم تانى
, هديه بصت لأبوها بزعل بعد ما ترجمت كلامها على انها ذاكرتها إتشوشت كالعاده و نسيت كل اللى قبل كده.
, قربت منها بحنيه باست راسها: معلش حبيبتى. انا عارفه انه صعب.
,
, حنين هزت ملامحها بأسى: مفيش اصعب من إن الواحد يشك ف كل الذكريات الجميله اللى عاشها لمجرد بشاعة النهايه اللى جاتله كسرت كل حاجه
, هديه بصت لأبوها بإستفهام اما حست ان في حاجه مش مظبوطه و همست بقلق: نهايه؟
, حمزه لف دراعه فوق راس حنين بسرعه و ضغط على كتفها: حبيبتى ماما تقصد نهاية الذاكره اللى وقفت عندها و تبتدى من بعدها من جديد
, هديه مقتنعتش بس معلقتش. حنين قامت اتعدلت و اتحركت من السرير راحت الحمام و قفلت.
,
, هديه بصت لحمزه بإستفهام: انا ليه حاسه ان في حاجه مش مظبوطه؟
, حمزه ابتسم بتتويه لها و اتحمس ف الرد اما افتكر ثغره يلاهيها بيها: حبيبتى مفيش. انتى عارفه ماما كل ما تفتكر ادم تدخل ف الحاله دى
, هديه بصتله اوى و الاسم خطفها للفتره اللى فاتت و لذكريات كتير و كلام كتير رن ف ودنها بصوته خلتها إبتسمت تلقائيا.
, حمزه بصّلها بإستغراب و هي إنتبهت بإرتباك: **** يرجعه بالسلامه.
,
, حمزه هز راسه و قبل ما يتكلم حنين خرجت ف وقف بسرعه يقرب منها بعدت لورا بسرعه بنفور.
, هديه بصتلهم و حست ان مفيش غير الهزار فقربت جنبهم دخلت وسطهم و فردت دراعاتها و ضمتهم الاتنين عليها و هي وسطهم و بصت لأبوها و رفعت حاجبها: انا حسدتك صح؟
, بصت لأمها و نزّلت حاجبها و رفعت التانى: لا شكلى حسدتك انتى.
,
, حنين محبتش القرب ده ف نزلت دراعها بهدوء و انسحبت تتحرك هديه سحبتها بسرعه رجّعتها: ايه حنوون انا حسدتكم و لا ايه؟ هي عينى انا عارفه اللى بتعمل الحركات دى
, حمزه رغم ان عينيه متعلقه بحنين بس ضحك بخفه و ضربها على قورتها: يعنى الواحده عينيها توقع الناس ف غرامها و انتى عينيكى توقعنا ف بعض؟ انتى حوله يا بت؟
, هديه ضحكت بخفه و انسحبت من وسطهم و هي بتضحك فقربوا لبعض بتلقائيه او سندوا على بعض.
,
, حنين بتشد نفسها منه حمزه ضمها اكتر بلهفه و همس: وحشتينى
, هديه رجعت برخامه بسرعه دخلت وسطهم و لفت دراعاتها عليهم ببراءه مصطنعه: و انا عارفه يا روحى انى وحشتك عشان كده رجعت اول ما خلصت شغلى ع طول
, حمزه ضحك بغيظ و لفّها جنبه الناحيه التانيه و خلى نفسه وسطهم و ضمهم اكتر: انا مليش ف الدنيا غيركم
, حنين بصتله كتير بألم: و ادم!
,
, ادم دخل شقته بتعب و حدف نفسه ع السرير. رقد و محسش نفسه غير و الشمس بتدخل من الشباك و مش عارف دى شمس يومها و لا تانى يوم!
, اتعدل و فرك وشه و فرد جسمه ف الهوا بتعب و قام. مسك موبايله بص فيه بملل و خرج الشقه من برا إتلفت فيها بحماس بيتبخر شويه بشويه لحد ما هز راسه بإحباط و دخل الحمام اخد حمام و غيّر هدومه و خرج.
, طلع على شقة أمه و دخل شافها قصاده ف المطبخ و إبتسمت اول ما شافته.
,
, ابوه غمزله بملاغيه: اقول صباحيه مباركه؟
, ادم إبتسم بغيظ اما فهم انه عايز يطمن انهم إتراضوا.
, امه كشرت بقلق: طب اخليها صباح الفل
, ادم ضم بوقه بسخريه: صباح الفل دى للناس الرايقه. انا تقوليلى كل ما اجيلك كفّاره
, امه سابت اللى ف إيدها و راحت عليه: يا بنى حرام عليك ليه الفال ده بس؟
, ادم اتنهد بتعب و اخد خياره من قدامها ع الترابيزه و دخل عند بنته باسها و اتحدف ع السرير جنبها بملل.
,
, امه قعدت جنبه بهدوء: مش كده يا ادم
, ادم بغضب: امال ازاى؟ دى مسمعتش حتى
, امه: بالعقل
, ادم رد بزهق: هي دى عندها عقل؟
, امه حايلته: بالراحه طيب. ماهو لو مش بالعقل يبقى بالراحه. لكن كده مينفعش يابنى. انتوا مش اتنين حبيّبه فرحانين بالدبلتين و بتتخانقوا على خروجه. انتوا بينكم عيله ملهاش اى ذنب ف حاجه.
,
, ادم اتنهد بتعب و هي مسكت إيده: انا لو هي مش هتفهمنى غلط انى بتدخل بينكم كنت طلعتلها حاولت اتكلم معاها. لكن هي مش هتفهم كده و هتقول انى بحشر
, ادم قاطعها: لا تطلعى و لا تنزلى كبرى دماغك
, امه سندته يقعد: طب انزل لها حاول تراضيها تانى. ماهو اكيد مش هتسمعك من اول مره. اطلعلها **** يهديك
, ادم بصّلها بتريقه: قصدك اطلعلها
, امه اتنهدت بزعل: هي راحت عند امها؟
, ادم هز ملامحه بتهكم: كالعاده يعنى.
,
, امه بهدوء: معلش ماراحتش بعيد يعنى. ماهى امها تحتها و انا فوقها. هتروح لمين بس؟ اكيد تعبت من خناقتكم و عايزه ترتاح
, ادم وقف اتحرك لبرا الاوضه: قصدك تهدى. خليها بقا عند امها لحد ما تهدى او تخرب عليها هي و عقلها بقا
, ابوه شاورله بهدوء يقعد جنبه: يابنى مفيش ست بتهدى اما تتساب تهدى، مفيش ست بتهدى اصلا اما تتساب
, ادم: الا دى. ( بص لأمه ) بعدين انا اللى هصالحها كالعاده متقلقيش بس اما تعقل و تهدى.
,
, امه قعدت قصاده و اتكلمت بهدوء: يا حبيبى هي غيرك. الراجل بيهدى لما يتساب لوحده شويه انما الست بتزيد لما تتساب اصلا. الست بتحتاج اللى يسمع و يحتوى و يحترم مشاعرها و يقدر حالتها النفسيه. لما دا مبيحصلش بتحس بخيبة أمل و العلاقه بتنقبض شويه بشويه بالوقت زى ما حصل بينكم كده. لما انت كده كده هتصالحها صالحها و هي زعلانة منك عشان تخليها تقدّر انك ماشترتش دماغك و سيبتها تولع. اوعي تصالحها بعد أيام. لما هي تغير حالتها بنفسها و تبقى كويسه فتروح تأدية واجب و خلاص. غلط. هتنفجر في وشك أكتر لأنك طنشتها و ف نظرها سيبتها تتفلق و جاى مختار الوقت اللي هي ارتاحت لوحدها فيه و ساعتها بقا هتعملك حوار من اول و جديد و هتفتح مزايده مين غلطان ومين لا!
,
, ادم بصّلها بتهكم: ده على اساس انها دلوقت هتكون يا عينى مش قادره تعمل كده
, امه بصتله بيأس و ادم انفعل بعصبيه: دى متطعمه نكد. تحسى انها كده. تحسى انها راضعه نكد. دى بتدهولى بالمعلقه. قال اصالحها قال دلوقت عشان متروقش بعدين و تنكد.
,
, امه حاولت تهديّه: لاء بس زعل الست مننا زى الطبخه اللى بتعملها و تكلّفها و بعد ما تخلصها تسيبها عشان سخنه هتلسعك! حاول تفكر الاكله دى بقا لو سبتها يومين و جيت تاكلها أحسن ولا لو كلتها سخنه وقتها حتى لو هتلسعك شويه!
, ادم دوّر وشه برفض و هي ابتسمتله بمشاكسه: و **** دى مشكلتك دايما مع رحاب انك مش فاهم النظرية دي وبتصالح بعد ما الاكله بتحمض ف مجرد ما تقرب بتوجع بطنك!
,
, ادم بصلها برفض: يعنى بعد ده كله انا الغلطان؟
, ابوه طبطب على كتفه: مش مهم مين غلطان. المهم مين مهانش عليه التانى. روح يابنى و بعدين هي معاها عذرها.
,
, ادم اندفع بغضب: و انا اما هونت عليها عادى؟ اما هونت عليها تفضحنى قدام صحابى و تعمل حركة البلاغ الهبله دى يبقى ايه؟ و اما هونت تفضحنى قدامكم و يا عالم حكت ايه و انا شايفكم هارسين الحوار ده ايه! عادى؟
, ابوه ابتسم بتوتر: يا بنى. هي مقالتش حاجه. هو بس
, ادم قاطعه: دى هان عليها تعبى. شايفانى راجع مهلوك و كفران و طالع ميتين اهلى. مقدرتش حتى تستنى ارتاح و اكل لقه و اريح شويه.
,
, امه بصت لأبوه بزعل و ادم وقف بغضب: دى كانت مجهزه شنطتها ياما! يعنى واخده قرارها
, امه وقفت وراه: حبيبى
, ادم مشى بملل: و لا متحفظاه. مبقتش فارقه
, امه مسكت إيده: متظلمهاش يا ابنى. مهما عملت انت اللى تصلّح بلاش انت اللى تظلم. بلاش
, ادم بصّلها قوى و الكلمه شرخت حاجز الكبرياء اللى كان جواه شرخ لحظى. او يمكن الذكرى المدفونه هي اللى لعبت الدور ده!
,
, هديه ميلت باست إيد ستها بإحترام اكتر من حب و قعدت جنب أبوها بمرح.
, الحاجه صافيه: حمد **** ع السلامه يا بنت الغالى
, حمزه ضحك بخفه و هديه غمزتله: متنشكحش اوى كده يا غالى. كمان شويه هبقى بنت كلب عادى
, حمزه ضربها بخفه على رقبتها من ورا: بطلى شقاوه
, هديه فركت رقبتها بغيظ: حرام و **** انا حاسه ان الضرب على قفايا ده هو سبب قصرى.
,
, حمزه إبتسملها بحب و ضمها عليه باس خدها و بيهزروا لحد ما سكتوا على صوت ستها: اكده يا هديه؟ كل دى غيبه؟
, هديه انتبهت لها بحرج: معلش يا تيتا. شغلى بقا
, الحاجه صافيه كشرت بضيق: لساكى هتصممى على الكلمه المايعه دى. عندنا ف الصعيد محدش حنقه طرى اكده
, هديه بصت لأبوها و كتمت ضحكتها و هي بتشاورله بعينيها على حنين: هي الحرب هتقوم؟
, حمزه ابتسم بالعافيه اما بص لحنين: العالميه التالته.
,
, هديه همست بمرح: قصدك العاشره. هما بيبطلوا؟
, ستها معجبهاش همسهم اللى مسمعتهوش و بصت لهديه بغموض: اتوحشتك
, هديه ابتسمت: و انتى اكتر يا تيتا. بس اكيد حمبوذوو اكتر
, بصت لحمزه اللى حدفلها بوسه و ستها ردت بمغزى: يلا حمد **** على رجعتك. مهتوحشهوش تانى
, هديه كحت بخضه و هي بتبص لأبوها و ردت بنفس المغزى: بعد الشر عليه. طول ما هو حسه ف الدنيا لا هبطل اوحشه و لا هيبطل يوحشنى.
,
, ستها فهمت انها تقصد مش هتبطل سفر ف ردت بحده: يعنى ايه يا بتى؟ مش قولنا بكفايه شغ
, هديه قاطعتها بعصبيه مكتومه: و انا قولت انى عمرى ما هبطل شغل. طول مانا عايشه و فيا حس مش هسكّته حتى لو هروح لاخر الدنيا عشان اوصّله لكل الدنيا
, الحاجه صافيه بصتلها بغضب: يعنى ايه يا بت ولدى؟ هتكسرى كلمتى و لا مليش كلمه اصلا عليكى؟
,
, هديه بصت لأبوها اللى غمزلها برضا عن حوارها لكن ضغط على إيدها تهدى و بصت لستها و حاولت تهدى نوعا ما: انا صحفيه و شغلى منين ما يحدفنى هروح
, ستها زعقت: و قبل ما تكونى صحفيه تبقى بنت و اهنه مفيش بنات تخرج و ترجع لحالها و تغيب بالايام و الاسابيع
, هديه: انا مش قاعده لوحدى. انا ف المدينه الجامعيه اللى تبع جامعتى اللى بدرّس فيها و بعمل الدكتوراه بتاعتى فيها. يعنى مع زمايلى و
, ستها وقفت بحده: ده مش شغلى.
,
, هديه زعقت بإندفاع: بس ده شغلى انا
, ستها زعقت بغضب: و احنا معندناش بنات ف البلد تشتغل، بعدين العريس اللى متقدملك ده مش قبل ما تسافرى قولتى هفكر فيه؟ كل ده هتفكرى؟ انتى فاكره نفسك بنت ال15 سنه و لا ايه؟ ده انتى معديه الخمسه و عشرين سنه و اللى قدك خلصوا خلفه
, هديه بصتلها قوى برفض للكلام اللى مش اول مره تسمعه.
,
, ستها زعقت: بزياده انا قصر عمره عليكى انتى و امك عاد. و لساكى هتقوليلى افكر! من ميتا و البنات عندينا ليهم رأى؟
, هديه اخدت نَفس تهدى: ياستى انا قولت هفكر و فعلا بفكر و
, ستها قاطعتها: البنات عندينا ف بلدنا اما بيبقالهم رأى بيفجروا
, هديه هتتكلم حنين اللى كانت متابعه الحوار بإهتمام وقفت بحده قاطعتهم: و هديه دى تبقى بنتى انا مش بنت البلد
, الحاجه صافيه بصتلها بغضب: ملكيش صالح انتى يا حنين ببنتا.
,
, حنين وقفت بهدوء غريب: و انا قولت ان هديه بنتى انا
, صافيه بصتلها بغضب و بصت لحمزه قوى اللى وقف بينهم بس ملحقش يوقف الحوار.
, حنين اندفعت بغضب: و انا مش هسمح لحد يمحيها. يمحى مبادئها و شخصيتها و يهز كيانها. مش هسمح ابدا تبقى ضحيه جديده
, صافيه بصتلها بغضب و هي بتقرب بهجوم ناحيتها مع الكلام: ضحيه! ضحيه كيف يعنى؟ و كيف مين؟
, حنين عينيها راحت بتلقائيه على حمزه اللى بصّلها بندم و سكتت.
,
, امه معجبهاش سكوته اللى حتى لو معتاد بالنسبالها قدام مواقف كتير شبه دى ف نظرته و نظرتها و مغزى كلامها مش مفهوم.
, بصتلها بغضب: ما تقولى ضحيه زيك
, حنين صوتها اتهز: انا عمرى ما هسمح انها تبقى زيى.
,
, الحاجه صافيه اتصدمت لمجرد انها مش فاهمه كتير من حدوتتهم: ضحيه زيك؟ بعد كل اللى انتى فيه لساكى هتسمى حالك ضحيه؟ بعد كل اللى ولدى عملهولك و بيعملهولك لساكى انتى الضحيه؟ بعد ما حرم حاله من الخلفه يا ارض بور. و ساب من شغله و ماله و
, حمزه قاطعها بغضب: اماااااه
, هديه بصتلها بذهول و اتحركت تلقائياً جنب امها.
,
, امه بصتله بعنف و كملت غصب عنه: بعد ما عاديتنى عشانها لساها هتقول عن حالها ضحيه. ضحية مين اس الحرام دى و لا نسيت انها جات بالحر
, هديه ضمت امها قوى و هي واقفه جنبها بصدمه.
, حمزه قاطعها بعنف: كفاااايه
, امه: لاه. مش
, حمزه شد إيد حنين و بص ع الباب: قسما ب**** و حياة غلاوة الغايب لو زيدتى حرف واحد لا هسيب البيت و ما هتعرفى طريقى.
,
, امه بصتله برفض و سكتت بغضب و حمزه صوته اتهز: كيف ما عملها ولدى. و هتدوقى وجعى اللى عارف كويس انك ما هتقدرى تتحملى مرراته و ده اللى مخلينى متحمل العلاقه اللى بينكم لحد دلووك
, امه بصتله برفض: كل ده عشانها؟ هتهددنى للمره الالف عشانها؟
,
, حمزه بجمود: لاه عشان لا هي ارض بور و لا اس حرام و انتى عارفه ده كويس و الكلام ده قولته بدل المره مليون و قولتلك ف المليون مره بطّلى كلامك ده اللى كان السبب ف يوم ف حرمانى من ولدى
, امه اندفعت: لاه بقا، ولدك لو مشى مشى بسببهم، عشان انت اللى معرفتش تختار حُرمه واحده صح ف حياتك و
, حمزه قاطعها و زعق: الحرام اللى بجد هو اللى بيحصل ده
, امه بصتله برفض و بصت لحنين بغضب قبل ما تسيبهم و تطلع اوضتها.
,
, حمزه لف وشه لحنين اللى بتهز راسها بذهول و بصتله بتوهه: للدرجادى كنتوا مستغفلينى و لا انا اللى كنت رخيصه فعلا!
,
, ادم ركن عربيته قدام البيت و قعد شويه فيها بتعب قبل ما يطلع.
, بيقفلها و بيرفع وشه يتحرك يدخل شاف رحاب ف البلكونه ف دخل بهدوء.
, طلع لشقة أبوه و دخل اوضته من غير كلام.
, امه سابت اللى ف إيديها اول ما حست بدخوله من قبل ما الباب يتفتح و بمجرد ما دخل اوضته دخلت وراه.
, اول ما شافته راقد و مغمض عينيه و هو ساند راسه لورا و حاطط دراعه فوقها قعدت جنبه بقلق: ادم
, ادم اتكلم بهدوء مرهق: انا كويس.
,
, امه لفّت قعدت جنبه و فكت دراعه من فوق راسه و ضمته عليها: انت عامل ف نفسك كده ليه؟ لا دى اول مره و لا هتبقى اخر مره تزعلوا مع بعض
, ادم كان عايز يقولها احساسه المرادى غير. كل مره بيحارب الظروف المرادى بيحارب نفسه. بيحارب من جواه. مقالش و لا حاجه و اكتفى بالسكوت.
,
, امه رفعت وشه و اتكلمت بحنيه: انت عارف انك اغلى حاجه ف عمرى كله و لا لاء؟ انت اغلى من عمرى نفسه و انا ميهونش عليا ازعّلك و لا اقدر اصلا. انا بس كان قصدى متسيبش الزعل يعلى ما بينكم لحد ما يبقى زى السد بينكم ميخلكوش تشوفوا بعض
, ادم اتعدل قعد بهدوء: حبيبتى مفيش حاجه. انا مقدرش ازعل لا منك و لا من كلامك انا بس راجع مرهق شويه.
,
, امه اتعدلت و لفت من جنبه لقصاده ع السرير اجبرته يلم رجله و إبتسمت: طب كلمة مفيش حاجه دى عليك دلوقت و لا على اول ما جيت؟
, ادم إبتسم غصب عنه و أبوه رد و هو داخل عليهم: شوف لو عملت ايه كده. مش هتسيبك الا ما تجيبلها اللى عندك من ما قبل التاريخ
, ادم ضحك بصوت اما امه إلتفت لأبوه بغيظ: ما تقول إنك بتراقبنا.
,
, أبوه خبط بخفه على راسها: ما تسيبيه اما يحس انه عايز يتكلم و هو لو عنده حاجه وقتها هيجبهالك من جدرها. من امتى و هو بيخبى عنك حاجه؟
, فاطيمه بصت لأدم و بصتله بغيظ: الكلام ده مش ليا انا و مينفعش يتقالى. انا امه على فكره مش مراته.
,
, ادم باس راسها بضعف ميتناسبش مع مرح شخصيته و لا مرح الموقف كله: و انتى احلى ام ف الدنيا على فكره. عمرى ما حسيت لحظه منك غير بأمومتك و حنيتك و انا لو بجيبلك اللى عندى ف عشان مبرتاحش الا ف حضنك.
,
, ادم حضنها و سكت بعد جملته الطويله و هي بصت لأبوه بقلق رعش صوتها: ادم فيك ايه؟ انا حاسه بيك من وقت ما جيت ان فيك حاجه مش طبيعيه. انا سألتك و انا مش محتاجه اسأل عشان لا انت بتعرف تخبى و لا انا مبعرفش اقراك من غير ما تنطق
, ادم وقف بتعب و إبتسم بالعافيه و هو قايم للحمام و قبل ما يدخل لف وشه لها: انا قابلت هديه!
,
, امه بصتله قوى و بصت لأبوه اللى اتحرك قعد على حرف السرير و الاتنين مستنينه يكمل بس هو منطقش و سابهم و دخل الحمام كإنه محتاج يهرب من ملامحه اللى اتغيرت بالكامل حتى لو مش شايفها!
, امه إستنته اما خرج و وقفت قربت منه: و ده سبب ضيقك من رحاب و لا سبب ضيقك كله؟
, ادم مسح وشه بالفوطه و قعد و عينيه هربت بعيد.
, أمه معجبهاش سكوته فقربت منه بحذر: ادم متنساش ان هديه دى تبقى ا.
,
, ادم قاطعها بحماس غريب: لا ماهو انا اتأكدت انها مش
, امه قاطعته: و انت واحد متجوز و عندك بيت و بنوته و زوجه. اوعى تسيب كل ده و تغرق ف دايره مقفوله ف الاخر هتطلع منها دايخ و مكفى على وشك
, ادم بصّلها شويه و هي طبطبت على كف إيده بين إيديها: مشكلتك مع رحاب تتلم ف قاعدة صلح و كلمتين حلوين و هديه.
,
, امه وقفت بالكلام لمجرد إبتسامته اللى لمعت ف عينيه قبل وشه و اتراجعت بمرح و هي بتكعمش وشها: لابلاش هديه. كفايه قاعدة صلح و كتّر الكلام الحلو احسن
, ادم ضحك غصب عنه و هي طبطبت على كتفه و هي بتقف تخرج: متظلمهاش يا ادم. انا قولتلك قبل كده ظلم الولايا وحش و انت ادرى و سيد العارفين.
,
, ادم بصّلها قوى بعينيه اللى دمعت اول ما كملت و هي خارجه: متبقاش انانى يا ادم و تفكر بس ف نفسك و مشاكلك و ظروفك و ماضيك و مستقبلك. انت عمرك ما كنت كده. خليها عليك عشان خاطر بنتك. هي اولى بيك و محتاجالك
, خرجت و سابته و كلمه واحده بتتردد جواه بصداها ظلم الولايا وحش. متظلمهاش. متبقاش انانى.
,
, فتح البلكونه مش عارف عشان حس انه بيختنق و لا بيهرب من صدى الصوت اللى دخل معاه اصوات كتير تحاوطه و صورة امينه بتروح و تجى قدامه كإنها بتحاوره و كإنه بيسمع الكلام بصوتها هى!
, رفع وشه لفوق يتنفس بتعب و بينزل وشه شاف رحاب واقفه ف البلكونه.
, بصلها قوى و للحظات اتوهّم انه شايف ام امينه او شايفها هي ف صورة امينه، اتنفض بفزع و، .!
