كنت عایش جوه قارب وسط بحر مالوش نھایة ھربان من البشر وفى یوم حسیت الأمان موجود معایا كان أخلاصى وخوفى علیھم ملوش نھایة وفى یوم اتھز شراع مركبى فى البحر والموج على و یضرب مركبى والكل جالھ دوار كل مدى الموج بیعلى و زاد خداع البشر وانتشر كان صرخھم بیبقى أعلى ویقولوا على البر خدنى ضحیت بنفسى...

فى عز الظلام بفكر فى حاجات كتیر مش نأسى الماضي وعایش فیه اسیر الایام بتجري حولیھ وكل یوم فى تغیر الناس بضیع عمرھا والغنى بقى فقیر عقبات فى حیاتنا نفسى یحصلھا تطھیر بقیت ماشى زى الاعمى مع انى بصیر بطوح في أیام ومش دارى كان سكیر كان حلمى من وانا صغیر انى اطیر عدت الأیام وضاع حلمى وبقیت كبیر ضحیت...

الحظروك منى ماكذبوش والكل قالك ما تلاعبوش ده مفيش جيم ما بيخسروش و البيغلط فى ظهرى ما بسامحوش واسيب على طيزط علامه الوحوش هرسم على خرم طيظك بقلم روج لانى بجد هنيكك و ماحطوش أصل ماليش فى الخولات والنسوان المابيستحملوش بس بحب اجيبهم على الوشوش وتسيح دماغك بعدها وتبوش وابقى اكذب وقول...

أحا كلمه اعتراض وده معنها احا شخص بيعبر عن الجواه احا مش شكوى مجرد اعتراض أحا على الناس وغدر الصحاب احا ليه مش بتعلم من الفات احا أنا بثق في ناس أموات احا ولا اى حد هيحس بيه احا من كل ايامى الضاعت أحا كان حلمى مستقبل واعد احا على كل الناس الباعت احا على أى الحب والجواز احا بقيت زى بيت...